Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yerleşim yerinde, gündüz vakti, sanık idaresindeki ticari otomobil ile bölünmüş yolda seyir halindeyken seyir yönüne göre yolun sağ tarafından sol tarafına geçmek üzere yola giren yayaya çarpması sonucu yayanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı, trafik bilirkişi raporu ile sanığın kusuru bulunmadığının tespit edildiği olayda;
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından sanığın kusursuz olduğu gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Meydana gelen olayda kusuru bulunmayan sanığın CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraati yerine, aynı Kanunun 223/2-b maddesi gereğince beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1. bendi çıkarılarak yerine, “Sanığın kusuru bulunmadığından üzerine atılı taksirle yaralama suçundan CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince BERAATİNE” ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/04/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.