Müşteki ..."e yönelik yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından sanık ... hakkında, 5237 sayılı TCK"nın 149/1.c-h, 62, 53. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis ve TCK’nun 109/2, 109/3.a-b, 62, 53.maddeleri uyarınca 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Konya 3. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 31.03.2014 gün, 2013/373 Esas ve 2014/191 Karar sayılı hükmün sanık savunmanı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6.Ceza Dairesi 05.11.2014 gün 2014/8953 Esas- 2014/18686 Karar sayı ile;

“ Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

Sanığın adli sicil kayıdına göre tekerrüre esas hükümlülüğü bulunduğu halde hakkında 5237 sayılı Yasanın 58/6-7.maddesi ile uygulama yapılmaması” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.

Bozma sonrası Konya 3.Ağır Ceza Mahkemesinin 26.12.2014 gün 2014/461- 2014/576 sayılı kararı ile;

“Yargıtay 6. Ceza Dairesinin kısmi bozma ilamında sanık ..."nın adli sicil kaydına göre tekerrüre esas hükümlülüğünün bulunduğu, ancak TCK 58/6-7. maddelerinden uygulama yapılmadığı belirtilmiş ise de, adli sicil kaydına konu Konya 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/12/2007 tarih ve 2007/350 esas, 2007/909 karar sayılı ilamının incelenmesinde; sanığın ruhsatsız ateşli silahlarla mermileri satın alma veya taşıma veya bulundurma suçundan 10 ay hapis ve 375.-TL adli para cezasına hükümlü olduğu, suç tarihinin 23/03/2007 olduğu, süresi içerisinde temyiz edilmeyen kararın 08/05/2008 tarihinde kesinleştiği, verilen 375.-TL adli para cezasının 30/12/2008 tarihinde infaz edildiği, 10 ay hapis cezasına ilişkin ilamın 03/01/2009 tarihinde şartla, 13/04/2009 tarihinde ise bihakkın tahliye süresinin dolduğu ve cezanın 13/04/2009 tarihinde infaz edildiği, bu tarihten dosyamızdaki suç tarihi olan 07/07/2013 tarihine kadar TCK"nın 58/2-b maddesinde belirtilen 3 yıllık sürenin dolmuş olduğu, dosyamızdaki suçun 3 yıllık süre dolduktan sonra işlendiği, dolayısıyla sanık hakkında TCK 58. maddesinde belirtilen tekerrür şartlarının oluşmadığı anlaşıldığından, sanık hakkında TCK"nın 58.maddesi tatbik edilmeyerek aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur” gerekçesi ile ilk hükümde direnilmesine karar verilmiştir.

Bu hükmün sanık savunmanı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının "onama" istekli 11.02.2015 gün ve 2015/37672 sayılı tebliğnamesi ile Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilen dosya;

5271 sayılı CMK"nın 307/3. madde ve fıkrasının 2. cümlesini değiştiren ve geçici 10.maddesini düzenleyen, 02/12/2016 gün, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 36. maddesi uyarınca; "Direnme üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gelen ve henüz karara bağlanmamış olan dosyaların, öncelikle kararına direnilen Daire tarafından incelenmesinin zorunlu kılınması karşısında;

Yargıtay Ceza Genel Kurulu Başkanlığının 07/12/2016 gün, 2015/1047 Esas ve 2016/1082 sayılı kararı ile Dairemize gönderilen dosya, yeniden incelenerek değerlendirilmiş ve karara bağlanmıştır.

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A

Oluş ve dosya kapsamına göre, Konya 3.Ağır Ceza Mahkemesinin 26.12.2014 gün, 2014/461- 2014/576 sayılı direnme kararı yerinde görüldüğünden,

"Dairemizin 05.11.2014 gün 2014/8953-2014/18686 sayılı bozma kararının" kaldırılmasına,

Sanık hakkındaki mahkumiyet hükmünün doğal sonucu olan TCK.nun 53.maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının, infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanık ... savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 22/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.