Mala zarar verme suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.400,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Ödemiş 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/10/2017 tarihli ve 2017/182 esas, 2017/194 sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre; sanık hakkında mala zarar verme suçu ile birlikte hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlâl suçları yönünden verilen mahkûmiyet kararının istinaf edilmesi üzerine, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 26/12/2018 tarihli ve 2018/1254 esas, 2018/2032 sayılı kararı ile mala zarar verme suçundan verilen 2.400,00 Türk lirası adlî para cezasına ilişkin mahkûmiyet hükmünün kesin nitelikte bulunması nedeniyle istinaf başvurusunun reddine, hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlâl suçlarından verilen hükümler yönünden ise; “...Hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlâl suçları yönünden yapılan incelemede ise; sanığın başlangıçtan itibaren suçlamaları inkâr ettiği, kamera görüntülerindeki şahsın bazı celselerde kendisi olduğunu ikrar ettiği, bazı celselerde ise kabul etmediği, dosya içinde bulunan Tutanak başlıklı kamera inceleme belgesinde, sanığın 10/01/2017 tarihinde gece saat 03:00-03:37 sıralarında hırsızlık yapılan işyerinin civarında dolaştığı, elinde bir çuval olduğu, çuval içerisinde demir kesme makasının bulunduğu, çuvalın dolu olarakta sanık tarafından taşındığının görüldüğü anlaşılmakta ise de; kamera görüntülerinde sanığın katılanın işyerine girdiği ana ilişkin bir kaydın bulunmaması, çuval içindeki nesnelerin çalınan sigaralar olup olmadığının anlaşılamaması ve katılanın işyerinden alınan eşyalarla doldurulmuş olduğunun belirlenememesi karşısında sanığın atılı suçları kesin olarak işlediği Dairemizce sabit görülmemiştir. Bu sebeple şüpheden sanık yararlanır ilkesi uyarınca sanığın mahkumiyetine karar verilmesinin mümkün olmadığı..” şeklinde karar verildiğinin anlaşılması karşısında, hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçları ile birlikte işlendiği iddia edilen mala zarar verme suçu yönünden sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 19.04.2019 gün ve 2019-5567 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06.05.2019 gün ve KYB/2019-45511 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Hükümlü hakkında nitelikli hırsızlık ,iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasında mahkemece yapılan yargılama neticesinde her üç suçtan mahkumiyet kararı verildiği, hükümlünün istinaf talebi üzerine İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi"nin 26.12.2018 gün ve 2018/1254 esas 2018/2032 sayılı ilamı ile, mala zarar verme suçuna ilişkin istinaf başvurusunun hükmolunan adli para cezasının miktar itibariyle kesin olması nedeniyle reddine;nitelikli hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarının ise sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeniyle CMK. 223/2-e maddesi uyarınca beraat kararı verildiği ve bu kararların kesinleştiğinin anlaşılması karşısında; hükümlünün beraat ettiği suçlarla birlikte işlediği kabul edilen mala zarar verme suçundan da beraat etmesi gerektiğinden,
Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen ihbarname içeriği bu nedenle yerinde görüldüğünden, Ödemiş 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 24.10.2017 gün ve 2017/182 esas, 2017/194 sayılı kararının 5271 sayılı CMK.nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, yüklenen fiilin sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeniyle mala zarar verme suçundan CMK.nın 223/2-e maddesi uyarınca beraatine, hükmedilen cezanın infaz edilmemesine, dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.