12. Ceza Dairesi 2019/10922 E. , 2020/1294 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK‘nın 85/1, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 22:15 sıralarında, meskun mahalde, aydınlatması olmayan, iki yönlü, 8 metre genişliğinde kuru, asfalt yolda, sanık sevk ve idaresindeki otomobil ile seyir halinde iken dört yönlü kontrolsüz kavşağa geldiğinde, kavşak kollarının trafik yoğunluğu bakımından farklı oldukları işaretlerle belirlenmemiş bu mahalde, hızını bu mahal şartlara göre ayarlayıp dikkatli şekilde seyrederek yolun her iki yönünü etkin şekilde kontrol edip geçiş hakkını sağdan gelen araca vermesi gerekirken bunu yapmadan kavşağa giriş yaptığında, sağındaki kavşak kolundan kavşağa giriş yapan sürücü ...’ın sevk ve idaresindeki motosikletin, otomobilin sağ yan ön çamurluk ve teker kesimine çarpması neticesinde ...’ın kafa travmasına bağlı gelişen kafa tasının kırılması, epudurualhemotom gelişmesi sonucu beyin ölümü ve solunum depresyonuna bağlı olarak ölümüyle sonuçlanan olayda; sanığın asli kusurlu olarak bir kişinin ölümüne neden olduğunun anlaşılması neticesinde yapılan incelemede;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, eksik inceleme ile karar verildiğine, sanığın lehine olan kanun hükümlerinin uygulanmadığına yönelik temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanık hakkında hükmolunan uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine dayanak teşkil eden uygulama maddesinin TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi olarak gösterilmesi gerekirken TCK"nın 50/1-a maddesi şeklinde gösterilmesi suretiyle CMK’nın 232/6 maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 3. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 1215 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine,” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.