Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/2826 Esas 2016/222 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/2826
Karar No: 2016/222
Karar Tarihi: 18.01.2016

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/2826 Esas 2016/222 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı şirket, mal satışına dayalı alacağın tahsil edilmesi için başlattığı icra takibine davalının haksız itiraz ettiğini ileri sürerek, itirazın iptali ve %40 icra inkar tazminatının ödenmesini talep etmiştir. Davalı ise faturaların kendisine tebliğ edilmediğini ve malların teslim edilmediğini belirterek, borcu olmadığını savunmuştur. Mahkeme, yapılan yargılama sonucunda davacının faturalara dayanak malları davalıya teslim edemediğinin kanıtlanamadığını belirtmiş ve davanın reddine karar vermiştir. Ancak Yargıtay, hükümle ilgili olarak bilirkişi raporunun yeterli olmadığını ve vergi dairesine bildirilen formlara göre yeterince araştırma yapılmadığını belirterek, dava konusu satış ile ilgili yeni bir bilirkişiye inceleme yaptırılması gerektiğini belirtmiştir. Hüküm davacı yararına bozulmuştur.
Kanun Maddeleri: İcra ve İflas Kanunu Madde 49, Madde 53, Madde 54.

19. Hukuk Dairesi 2015/2826 E. , 2016/222 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı şirket yetkili temsilcisi ... gelmiş, diğer taraftan kimse gelmemiş olduğundan onun yokluğunda duruşmaya başlanarak hazır bulunan şirket yetkilisinin sözlü açıklaması dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-KARAR-

Davacı vekili, faturalara dayalı mal satışından kaynaklanan alacağın tahsili için girişilen icra takibine davalı tarafından haksız olarak itiraz edildiğini ileri sürerek, itirazın iptali ile takibin devamına %40 icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, takibin dayanağı faturalar tebliği edilmediği gibi faturalara konu malların da teslim edilmediğini, borcun bulunmadığını belirterek, davanın reddi ile %40 tazminatın davacıdan tahsilini istemiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama, toplanan deliller neticesinde, davacının faturalara dayanak malları davalı yana teslim ettiğini kanıtlayamadığından davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporu yeterli incelemeyi içermediği gibi Yargıtay denetimine de elverişli değildir. Zira bilirkişi raporunda vergi dairesine bildirilen BA ve BS formlarına göre sonuca gidilmediği yolunda görüş bildirilmiş ise de bu konuda ilgili vergi dairesinden KDV beyannameleri ve ekleri ile ilgili olarak yeterince araştırma ve inceleme yapılmadığı anlaşılmıştır.
O halde mahkemece yeni bir bilirkişiye dava konusu satış ile ilgili olarak vergi dairesine verilen KDV beyannameleri ve ekleri üzerinde inceleme yaptırılıp BA ve BS formlarının kim tarafından verildiği de inceletilmek suretiyle ayrıntılı ve yargı denetimine elverişli rapor alındıktan sonra tüm deliller birlikte değerlendirilip uygun sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme sonucu ve icapsız yemine de dayanılarak yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 18/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.