Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 2-d, 62, 51/1-3-7, 53/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın hukuk mahkemesindeki raporla ceza mahkemesindeki raporlarının çeliştiğine yönelik, katılan vekilinin sanığın olası kastla hareket ettiğine, verilen cezanın yetersiz olduğuna, verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü, saat: 17:20 sıralarında, meskun mahalde, orta refüjle bölünmüş, iki yönlü, iki şeritli, eğimsiz, 8 metre genişliğinde çarpma noktasına 1,30 metre uzaklıkta yaya geçidi bulunan, parke döşeli yolda, sanık ehliyetsiz bir şekilde sevk ve idaresindeki motosikletiyle sağ şeritte seyir halinde iken sanığın beyanına göre önünde seyretmekte olan aracın sağa dönüşünü görmesi üzerine bu aracı sollarken seyrine göre yolun sağından soluna orta refüje üç adım kala geçişini tamamlamaya çalışan yaya Yağmur‘a motosikletinin ön kısmıyla çarpması sonucu Yağmur‘un basit tıbbi müdahale ile giderilemez, yüzde sabit iz ve ağır beşinci derece kırık oluşacak şekilde yaralandığı yaralandığı olayda; 25.05.2015 tarihli keşif sonrası hazırlanan 08.06.2015 tarihli bilirkişi raporunda sanığın sağ şeritte seyir halinde iken önündeki aracı geçmek için sol şeride geçtiği ve karşıdan karşıya geçip geçişini tamamlamakta olan yayaya motosikletinin ön kısmı ile çarptığının belirtilmesi karşısında sanığın kusur durumunun tespiti amacıyla Adli Tıp Kurumu İhtisas Dairesi‘nden rapor alınarak neticesine göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ile yetersiz bilirkişi raporuna itibarla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre ise;
1-Katılanın yaralanmasının, vücudunda kemik kırığı ve yüzde sabit iz oluşacak şekilde olduğunun 01.04.2014 tarihli raporla anlaşılmakla; yaralamanın niteliği göz önünde bulundurulduğunda dayanak kanun maddesinin hükmün 2. paragrafında "TCK"nın 89/2-b-d maddesi" olarak gösterilmesi gerekirken "TCK"nın 89/2-d maddesi" olarak gösterilmesi,
2- 5237 sayılı TCK"nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkumiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceği düzenlendiği; dosya içeriğinden ve UYAP üzerinden yapılan sorgulamada, suç tarihi itibariyle sürücü belgesi bulunmadığı anlaşılan sanık hakkında TCK"nın 53/6. maddesi gereğince sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi
3-5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulanma olanağı bulunmadığı gözetilmeden, taksirle öldürme suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
4-Hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK"nın 51/3. maddesi ve CGK"nun 11.05.2010 tarih 2010/4-87 Esas ve 2010/112 K. sayılı kararı uyarınca hükmedilen denetim süresinin alt sınırının mahkum olunan ceza süresinden az olamayacağının gözetilmemesi,
5-Hapis cezası ertelenen sanık hakkında TCK"nın 51/8. maddesi gereğince denetim süresinin iyi halli olarak geçirilmesi halinde cezanın infaz edilmiş sayılacağının sanığa ihtar edilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 10.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.