Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/4484 Esas 2019/16487 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4484
Karar No: 2019/16487
Karar Tarihi: 12.11.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/4484 Esas 2019/16487 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık suçu sebebiyle mahkumiyet kararı verilen sanık, adli para cezasını ödemediği takdirde hapis cezasına çevrileceği şeklinde bir infaz hatası yapıldığı için, bu yönde bir bozma nedeni yapılmamıştır. Kararda, sanık tarafından işlendiği kabul edilen suçta usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı ve diğer temyiz itirazlarının da yerinde görülmediği belirtilmektedir. Ancak iddianamede ilgili kanun maddesine yer verilmediği halde, yazılı şekilde uygulama yapıldığı ve ek savunma hakkı verilmediği için bu yönde bir bozma kararı verilmiştir. Bu kararda, Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 106. maddesi ve Türk Ceza Kanunu'nun 143. maddesi üzerinde durulmuştur.

13. Ceza Dairesi 2019/4484 E. , 2019/16487 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 106. maddesine göre, sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrilemeyeceği hususu gözetilmeden, kurulan mahkumiyet hükmünde, para cezası ödenmediği takdirde hapis cezasına çevrileceği infazda gözetileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanığın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
İddianamede, sanık ... hakkında TCK"nın 143 maddesine yer verilmediği halde, 5271 sayılı CMK"nın 226/1. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğname içeriğine uygun sonucuna aykırı şekilde BOZULMASINA, 12/11/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.