Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/5586 Esas 2019/13612 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın duruşmalı inceleme talebinin hükmedilen cezanın tür ve süresine göre, koşulları oluşmadığından CMUK"un 318. ve CMK"nin 299. maddeleri gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
1) Sanığın adli sicil kaydındaki Niksar Asliye Ceza Mahkemesinin 27.06.2014 tarihinde kesinleşen, 12.05.2014 tarih ve 2013/575 Esas 2014/166 Karar sayılı ilamının yargılamaya konu suç tarihinden sonra kesinleştiği ve tekerrüre esas alınamayacağı halde sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması,
2) Sanığın mağdura karşı 11.03.2014 tarihinde kasten yaralama suçunu işledikten sonra 12.05.2014 tarihinde TCK" nin 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunu işlediği, bu haliyle uzlaşma kapsamında olmayan kasten yaralama suçundan farklı zamanda işlenen tehdit suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; sanık ve mağdur arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
3) Kasti suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.