MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, iş sözleşmesinin geçerli sebep olmadan işverence feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücret ve diğer haklarının belirlenmesini istemiştir.
Davalı vekili, davacının verilen görevi gereği gibi yapmadığını, davacının şirkete ait malları uzun süre depoda bekletip satışını yapmadığını, satışını yaptığı malların bir kısmının iade edilmesine sebep olduğunu, bu sebeplerle iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davalının belirttiği hususların haklı sebep mahiyetinde olmadığı, tanık dinlenmesini gerektirmediği, davacının savunmasının alınmadığı gibi fesih sebebi de gösterilmediği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
İş sözleşmesinin, işverence haklı veya geçerli olarak feshedilip feshedilmediği noktasında taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 25. maddesinin (II) numaralı bendinde, ahlâk ve iyi niyet kurallarına uymayan haller sıralanmış ve belirtilen durumlar ile benzerlerinin varlığı halinde, işverenin iş sözleşmesini haklı fesih imkânının olduğu açıklanmıştır. Yine değinilen bendin (e) alt bendinde, işverenin güvenini kötüye kullanmak, hırsızlık yapmak, işverenin meslek sırlarını ortaya atmak gibi doğruluk ve bağlılığa uymayan işçi davranışlarının da işverene haklı fesih imkânı verdiği ifade edilmiştir. Görüldüğü üzere yasadaki haller sınırlı sayıda olmayıp, genel olarak işçinin sadakat borcuna aykırılık oluşturan söz ve davranışları işverene fesih imkânı tanımaktadır.
4857 sayılı Kanun’un 18. maddesi bakımından işçinin davranışlarından kaynaklanan sebepler, işçinin aynı Kanun"un 25/II. maddesinde öngörülen sebepler niteliğinde ve ağırlığında olmayan, işyerinde işin görülmesini önemli ölçüde olumsuz etkileyen, sözleşmeye aykırı davranışlarıdır. İşçinin davranışı ancak işyerinde olumsuzluklara yol açması halinde geçerli sebep olabilir. İşçinin sosyal açıdan olumsuz bir davranışı, toplumsal ve etik açıdan onaylanmayacak bir tutumu işyerinde üretim ve iş ilişkisi sürecine herhangi bir olumsuz etki yapmıyorsa geçerli sebep sayılamaz.
4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin 2. fıkrasına göre feshin geçerli sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Somut olayda, davacının iş sözleşmesinin 4857 sayılı Kanun’un 25. maddesi kapsamında feshedildiği anlaşılmaktadır. Haklı sebeple yapılan fesihlerde yazılı bildirimde zorunluluğu olmadığı gibi, fesihten önce savunma alma zorunluluğu da bulunmamaktadır. Bu itibarla, mahkemece davacının iş sözleşmesinin feshine sebep olarak gösterilen olayların haklı sebep niteliğinde olmadığı belirtildikten sonra, savunmasının alınmadığı gibi fesih sebebi de gösterilmediği gerekçesiyle feshin geçersiz olduğu sonucuna varılması doğru olmamıştır.
Davalı işveren tarafından davacının satış yaptığı yerlerden malların iade edildiğine ilişkin iade faturaları dosyaya sunulmuş, fesih sebebi yapılan olaylarla ilgili tanık listesi ibraz edilmiştir. Mahkemece, tanıkların dinlenmesine gerek olmadığı yönünde karar verilmesi geçerli bir gerekçeye dayanmamaktadır. Davalının savunmaya yönelik olarak dinlenmesini istediği tanıklar dinlenmeli, gerekirse dosya içeriğindeki fatura ve işyeri kayıtları üzerinde inceleme yapılarak sonra tüm deliller birlikte değerlendirilip sonuca göre karar verilmelidir. Belirtilen hususlar yerine getirilmeden eksik incelemeye dayalı hüküm kurulmuş olması hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.