13. Ceza Dairesi Esas No: 2019/5318 Karar No: 2019/16469 Karar Tarihi: 12.11.2019
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını ihla - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/5318 Esas 2019/16469 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanıkların hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine hükmetti ve verilen cezalara yapılan itirazları reddetti. Ancak, sanıkların iş yeri dokunulmazlığına ihlal suçuyla ilgili hükmünü bozdu. Bu suçta sanıkların birden fazla kişiyle birlikte hareket ettiği ve cezanın eksik tayin edildiği belirtildi. Temyiz talepleri kabul edilen sanıkların cezaları yeniden tayin edilecek. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 143 ve 62. maddeleri sebep gösterilmiştir.
13. Ceza Dairesi 2019/5318 E. , 2019/16469 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihla, mala zarar verme HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: I-Sanıklar hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde; Sanıklara hırsızlık suçundan verilen 5 yıl 2 ay hapis cezasından, 5237 sayılı TCK’nın 143 maddesi uyarınca ½ arttırım yapılırken 7 yıl 9 ay hapis cezasına hükmolunması gerekirken, hesap hatası yapılarak 7 yıl 6 ay hapis cezası ve bunun üzerinden TCK’nın 62. maddesi uyarınca 1/6 indirim yapılırken 6 yıl 5 ay 15 gün hapis cezasına hükmolunması gerekirken 6 yıl 3 ay hapis cezası şeklinde eksik cezaya hükmolunması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanıkların temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, II-Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçundan verilen hükümlerin incelenmesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-İş yeri dokunulmazlığını bozma suçunun geceden sayılan zaman dilimi olan 2.00 sıralarında işlendiği olayda; sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 116/4. maddesi ile uygulama yapılması gerektiğinin düşünülmemesi, 2-Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümde, sanıkların eylemini, birden fazla kişi ile birlikte işlediğikleri sabit olmasına rağmen hakkında 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c. maddesi uygulanmadan eksik ceza tayini, Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza süresi bakımından kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 12/11/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.