Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Asıl dava, Kuruma karşı borçlu olmadığının tespiti ile kesilen ölüm aylığının yeninden bağlanması, birleşen davalar ise yersiz ödenen aylıkların ve hak sahiplerine 01.04.2007 - 01.04.2012 tarihleri arasında yapılan yersiz sağlık harcamalarının iadesi istemine ilişkindir.
Mahkemece uyulan bozma sonrası yapılan yargılamada, ilamında belirtildiği şekilde asıl davanın reddi, birleşen davaların kabulüne dair karar verilmiştir.
Hükmün, taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre taraf vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Asıl davada (2017/647 Esas) davacılar davalarını aslen kurum işlemlerinin iptali ile kuruma karşı borçlu olmadıkları istemine hasretmiş olmakla, menfi tespit istemine ilişkin olarak açılan eldeki davada, davalı Kurum lehine maktu vekâlet ücreti tayini gerekirken nispi vekâlet ücretine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
3-Birleşen karşı davalarda (2012/605 Esas ve 2013/256 Esas) davacı kurum talebi ile davalılara ödenen yersiz aylıklar ve sağlık giderleri bakımından her bir aylığın ve sağlık giderlerinin ödenme tarihlerinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsilini talep etmiş, fakat mahkemece 5510 sayılı Yasanın 96’ncı maddesinin b bendi kapsamında karar verildiği anlaşılmakta olup, davacı Kurum talebi ve verilen hükümlerin kısmen kabul niteliği dikkate alındığında her iki birleşen dava bakımından davalılar lehine vekâlet ücreti ve yargılama giderlerine hükmolunması gereğinin gözetilmemesi de usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: 1-Hükmün A. Bendinin vekâlet ücretine ilişkin 4. Fıkrasında yer alan “3.103,00” rakamının silinmesi ile yerine “2.180,00” rakamlarının yazılmasına,
2-Hükmün B bendinin 1. Fıkrasının silinmesi ile yerine “davanın kısmen kabulüne” ibaresinin yazılmasına ve vekâlet ücretine ilişkin 3. Fıkrasının sonuna “davanın kısmen kabul edilmesine göre, kendisini vekil ile temsil ettiren davalılar lehine 2.180,00 TL vekâlet ücretinin davacı kurumdan tahsili ile bu davalılara verilmesine” ibaresinin yazılmasına, aynı bendin yargılama giderlerine ilişkin olan 4. Fıkrasında yer alan “67,00 TL yargılama giderinin” ibaresinden sonra gelmek üzere “kabul ve ret oranına göre takdiren 17,00 TL’sinin” ibaresinin eklenmesi ile aynı fıkrada yer alan “davacılardan” ibaresinin silinmesi ile yerine “davalılardan” ibaresinin yazılmasına,
3-Hükmün C bendinin 1. fıkrasının silinmesi ile yerine “davanın kısmen kabulüne” ibaresinin yazılmasına ve vekâlet ücretine ilişkin 3. Fıkrasının sonuna “davanın kısmen kabul edilmesine göre, kendisini vekil ile temsil ettiren davalılar lehine 2.180,00 TL vekâlet ücretinin davacı kurumdan tahsili ile bu davalılara verilmesine” ibaresinin yazılmasına, aynı bendin yargılama giderlerine ilişkin olan 4. Fıkrasında yer alan “130,00 TL yargılama giderinin” ibaresinden sonra gelmek üzere “kabul ve ret oranına göre takdiren 30,00 TL’sinin” ibaresinin eklenmesi ile aynı fıkrada yer alan “davacılardan” ibaresinin silinmesi ile yerine “davalılardan” ibarelerinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davacılara iadesine, 18/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.