Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/7009 Esas 2018/1039 Karar Sayılı İlamı

....


Taraflar arasında görülen davada ... 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 10/02/2016 tarih ve 2014/499-2016/31 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin yaklaşık 50 adet grup şirketin arasında yer aldığı, “..... markalarının sahibi olduğunu, markalarının tanınmış markalar olduğunu, davalılardan .... davacı şirketin adına tescilli markalarında esas unsur durumunda bulunan “..” ibaresinin kullanımı ile açıkça iltibas yaratacak şekilde çok yakın benzer “...” ibaresini dikkat çekici unsur olarak ihtiva eden “.... markasının tescili için yaptıkları başvuruya itirazlarının nihai olarak reddedildiğini, davacının markalarında yer alan "..." ibaresinin davalının marka başvurusunda ayniyet derecesinde benzeyen "...." ibaresi ile yer aldığını; markaların bütün itibariyle bıraktığı genel görünümün iltibas yaratacağının kabulünün zorunlu olduğunu ileri sürerek ... kararının iptali ile markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı .... vekili, taraf markalarının farklı görselleri ve unsurları içerdiğini, markalar arasındaki farklılıkların göz ardı edilerek sadece İngilizcede bez anlamına gelen ve özgün olmayan "...." kelimesinden yola çıkarak tarafların markalarının benzer olduğunu söylemenin mümkün olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davalı şirketin merkezinin .... olduğunu, şirketin küçük bir atölyede eski otantik tezgahlarda elle dokunan eski ...., Türk motiflerini taşıyan %100 kaliteli pamuktan sınırlı ölçüde havlu üretmekte ve ürünlerini ..... pazarlamakta olduğunu, bu ürünlerin yurt içinde pazarlanmadığını, tarafların markaları arasında iltibas oluşmayacağını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; davacının markalarıyla davalının markası arasında görsel ve sescil olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunduğu, gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.


-/-

Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, istekleri halinde aşağıda yazılı 22,50 TL harcın temyiz eden davalılara iadesine, 13/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.








....