Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/4587 Esas 2018/5260 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/4587
Karar No: 2018/5260
Karar Tarihi: 13.11.2018

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/4587 Esas 2018/5260 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Hukuk Mahkemesi(Ticaret Mahkemesi Sıfatıyla) tarafından verilen bir kararda, davalı tarafından yapılan temyiz istemi reddedilmiştir. Davanın konusu, kooperatif aidat alacağının tahsili amacıyla başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istemidir. Mahkemece, itirazın kısmen kabulü ile 1.847,75 TL ile takip tarihinden itibaren işleyecek yasal faizle birlikte takibin devamına karar verilmiştir. Ancak, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, Yargıtay tarafından da karar verilebileceği belirtilmiştir. Temyiz sınırı, 5236 Sayılı Kanunun 19. maddesiyle HUMK'ya eklenen Ek-Madde 4'te öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2016 yılı için 2.190,00 TL'dir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: 5219 Sayılı Kanun ve HUMK'ın 427. maddesi, 5236 Sayılı Kanun'un 19. maddesi ve Ek-Madde 4.

23. Hukuk Dairesi 2016/4587 E. , 2018/5260 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi(Ticaret Mahkemesi Sıfatıyla)

-KARAR-

5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu HUMK"nın 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 Sayılı Kanunun 19. maddesiyle HUMK"ya eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2016 yılı için 2.190,00 TL"dir
Dava dilekçesinde, 11.957,84 TL tutarındaki kooperatif aidat alacağının tahsili amacıyla başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istenilmiş, mahkemece, itirazın kısmen kabulü ile 1.847,75 TL ile takip tarihinden itibaren işleyecek yasal faizle birlikte takibin devamına karar verilmiştir. Davalı aleyhine kabul edilen kısım, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı cihetle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 esas, 1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, davalının temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalının temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 13.11.2018 tarihinde oy birliğiyle kabul edildi.