Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2017/8412 Esas 2019/4711 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : SULH HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, kira sözleşmesine göre aylık kira bedelinin 1.600.00.-TL olduğunu, davalının başlattığı icra takibinin kesinleştiğini, kiraya verenin kiralananın anahtarını 11/07/2013 tarihinde teslim aldığını, sözleşmede yeralan muacceliyet şartının geçersiz olduğunu, depozitonun ödenmediğini ileri sürerek borçlu olmadığının tespitine ve % 20 tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, sözleşmenin bağlayıcı olduğunu belirterek davanın reddine ve tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davacıların davasının kısmen kabulü ile, davacıların İstanbul 9. İcra Müdürlüğü"nün 2013/9164 Esas sayılı dosyasından davalıya borçlarının 6.934,20 TL asıl alacak, 20.70 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 6.954,90 TL borçlu oldukları, 16.599,60 TL"den borçlu olmadıklarının tespitine, fazlaya ilişkin taleplerin reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir .
1-) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre; sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-) Mahkemece, davacılar lehine nisbi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken maktu vekalet ücretine karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK"nun 438/7 maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 4. maddesinde yeralan 900.00.-TL rakamının çıkartılarak yerine 1.991.95.-TL rakamının yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden tarafa iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 20/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.