MAHKEMESİ : ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 17/10/2017 tarih ve 2017/22 E- 2017/434 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 03/05/2019 tarih ve 2018/1144 E- 2019/504 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin sabun, kişisel bakım ve temizlik ürünleri ile kimyasal maddeler alanında faaliyet gösteren bir şirket olduğunu, "DURU", "ARKO", "FAX" markalarına sahip olduğunu, "FAX" markasının ilk kez 1989 yılında tescil edildiğini, ülkemizde olduğu kadar 100 den fazla ülkede pazarlandığını, TPMK nezdinde birden fazla "FAX" ibareli markalarının tescilli olduğunu, davalı şirketin 2014/80713 nolu “Fairfax” ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, başvuruya yapılan itirazların davalı TPMK YİDK"nın 2016-M-12792 sayılı kararı ile nihai olarak reddedildiğini, oysa “Fairfax” ibaresinin davacının “Fax” ibareli markaları ile ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğunu ileri sürerek, TPMK YİDK kararının 5. sınıftaki mallar bakımdan iptaline ve tescil edilmesi halinde, bu mallar bakımından markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, müvekkili kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Diğer davalı şirket vekili, talebin haksız olduğunu, 2014/80713 sayılı FAİRFAX ibareli marka başvurusunun tesciline karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; dava konusu 2014/80713 sayılı marka başvurusunun, davacı şirket markaları ile "Hijyen sağlayıcı ürünler (pedler, tamponlar, pansuman malzemeleri, kağıt ve tekstilden mamul çocuk bezleri), Zararlı bitkileri, hayvanları ve mantarları imha edici maddeler. İnsan ve hayvanlar için olanlar hariç deodorantlar, havayı tazeleyici kokular, besin takviyeleri, zayıflatıcı ürünler; bebek mamaları" emtiaları yönünden 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında karıştırılma ihtimalinin bulunduğu ve hükümsüzlük şartlarının oluştuğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile TPMK YİDK"nın 2016-M-12792 sayılı kararının "hijyen sağlayıcı ürünler (pedler, tamponlar,
pansuman malzemeleri, kağıt ve tekstilden mamul çocuk bezleri), Zararlı bitkileri, hayvanları ve mantarları imha edici maddeler. İnsan ve hayvanlar için olanlar hariç deodorantlar, havayı tazeleyici kokular," yönünden kısmen iptaline, 2014/80713 sayılı markanın "hijyen sağlayıcı ürünler (pedler, tamponlar, pansuman malzemeleri, kağıt ve tekstilden mamul çocuk bezleri), Zararlı bitkileri, hayvanları ve mantarları imha edici maddeler. İnsan ve hayvanlar için olanlar hariç deodorantlar, havayı tazeleyici kokular," yönünden kısmen hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine, fazlaya dair istemlerin reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davalılar vekilleri tarafından ayrı ayrı istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı ve ilk derece mahkemesince dava konusu başvuru kapsamında bulunan ve davanın kısmen kabulüne karar verilen emtialar yönünden, taraf markaları arasında, 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında karıştırılma ihtimalinin bulunduğu ve hükümsüzlük şartlarının oluştuğu gerekçesiyle, davalılar vekillerinin istinaf başvurularının esas yönünden reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalılar vekilleri tarafından ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan ayrı ayrı alınmasına, 06/02/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.