Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/5361 Esas 2016/1711 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5361
Karar No: 2016/1711
Karar Tarihi: 22.02.2016

Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/5361 Esas 2016/1711 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların, sözleşmesi sona ermiş ve işsiz kalan bir sözleşmeli uzman çavuşu, memur olarak atamasını sağlayacaklarını söyleyerek dolandırdıkları iddiasıyla yargılandığına dair 23. Ceza Dairesi'nin 2016/1711 K. ve 2015/5361 E. sayılı kararı mevcuttur. Mahkeme, sanıkların suçunu kabul ettiğine, katılanın beyanlarının ve diğer delillerin suçun işlendiğine yönelik olduğuna değinmiştir. Zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği vurgulansa da aleyhte temyiz olmadığı için bozma kararı verilmemiştir. 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesi gereğince hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilerek, hükmün onanmasına karar verilmiştir. Maddeler: TCK'nın 37/1, 157/1, 52/2, 53/1, 52/4, 58 ve 43/1.

23. Ceza Dairesi 2015/5361 E. , 2016/1711 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 37/1 maddesi yollamasıyla 157/1, 52/2, 53/1, 52/4, 58 (sanık ... hakkında) maddeleri gereğince 3 yıl hapis ve 18.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına ilişkin

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinin 20.01.2006 olduğu halde, gerekçeli karar başlığında 08.11.2005 yazılması mahallinde düzeltilebilir bir hata olarak görülmüştür.
Sözleşmeli uzman çavuş olarak görev yapan katılanın, sözleşmesinin sona ermesi nedeniyle işsiz kaldığı, bu durumu bilen sanıkların Devlet Personel Daire Başkanlığında tanıdıkları olduğunu, memur olarak atamasının yapılmasını sağlayacaklarını söyleyerek katılandan 08.11.2005 tarihinde 4.000 TL, 20.01.2006 tarihinde 5.000 TL haksız menfaat edinmek suretiyle dolandırıcılık suçunu işledikleri iddia edilen somut olayda, sanık ..."in ikrarı, katılan beyanı, tanık anlatımları, dekont suretleri ve tüm dosya kapsamına göre sanığın eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştr.
Sanıkların, bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda aynı suçu birden fazla kez işlemeleri nedeniyle TCK"nın 43/1. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ... ve sanık Sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 22.02.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.