5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/13913 Esas 2021/3892 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/13913
Karar No: 2021/3892
Karar Tarihi: 15.03.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/13913 Esas 2021/3892 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan verilen hükümde yanlışlık bulunması nedeniyle bozma kararı vermiştir. Sanığın temyiz talebi kabul edilerek hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Bu süreçte sanığın temyiz talebi reddedilmiştir. Suç tarihi esas alınarak belirlenen cezanın ardından yeni kanun maddeleri dikkate alınarak uygulanması gerektiği belirtilmiş ve müsadere kararı verilmiştir. Hükümde yer alan TCK 54/4. madde ve fıkrasının yanlışlıkla yerine TCK 54. maddesinin gösterildiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5607 sayılı Kanun: Gümrük Kanunu
- 6545 sayılı Kanun: Gümrük Kanunu ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun
- 5237 sayılı Kanun: Türk Ceza Kanunu
- 7242 sayılı Kanun: Bazı Alacakların Yeniden Yapılandırılması ile Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu ile Bazı Kanunlarda ve Bir Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun
- CMUK: Ceza Muhakemesi Kanunu
- TCK: Türk Ceza Kanunu

7. Ceza Dairesi 2018/13913 E. , 2021/3892 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz talebine yönelik yapılan incelemede;
Sanığın yokluğunda verilen mahkeme kararının 20/05/2015 tarihinde tebliğ edildiği, hükmü CMUK"nun 310/1. maddesinde öngörülen 1 haftalık yasal süresinden sonra 28/05/2015 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, sanığın temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II) Sanık ..."ın temyiz talebine yönelik yapılan incelemede;
1. Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
2. Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
3. Dava konusu eşyanın müsaderesi sırasında uygulama maddesi olan TCK"nun 54/4. madde ve fıkrası yerine TCK"nun 54. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.