Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/7015 Esas 2018/1036 Karar Sayılı İlamı

....
Taraflar arasında görülen davada .... 10. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 07/03/2016 tarih ve 2015/83-2016/135 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı ile 05.05.2008 tarihinde mal alım satımına yönelik franchise sözleşmesi imzaladığını, bu sözleşme kapsamında, kredili mal alımından kaynaklanan borçlar için teminat mektubu verildiğini, yine sözleşme kapsamında davalının kiraladığı iş yerini alt kira sözleşmesi ile müvekkiline kiraladığını, davalının asıl kiralayan ile arasındaki kira farkını müvekkiline yansıttığını, müvekkilinin bu farkı ödememesinin ardından davalının kredili mal alımından kaynaklanan borçlar için verilmiş olan teminat mektubunu haksız olarak paraya çevirdiğini ileri sürerek 7.904,16 TL"nin davalıdan istirdatını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının cari hesaptan kaynaklanan borcu nedeniyle teminat mektubunun paraya çevrildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, teminat mektubunun kredili mal alımından doğacak borçların temini için verildiği, davalı bankanın dava konusu teminat mektubunu nakde çevirmesine esas bir borcun doğmadığı, davalının dava konusu nakde çevirme işleminin temelini oluşturan kira farkından teminat mektubuna yönelik olarak bir çıkarımda bulunmanın doğru olmadığı, davacı yanın davalıya mal alışverişinden kaynaklanan herhangi bir cari hesap borcu bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 375,73 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 13/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
....