Resmi Belgede Sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/10525 Esas 2019/5830 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/10525
Karar No: 2019/5830
Karar Tarihi: 02.07.2019

Resmi Belgede Sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/10525 Esas 2019/5830 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi nedeniyle zincirleme suç hükümlerinin uygulanmasının mümkün olduğunu ancak bu durumun, aynı anda verilen suçların farklı tarihlerde verilmiş olabileceği şeklindeki delile dayanmadığı takdirde geçerli olamayacağını belirterek, sanığın cezasının fazla tayin edildiğine hükmetmiştir. Ayrıca, TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamaların yeniden değerlendirilmesi gerektiğine karar verilmiştir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nin 43. ve 53. maddeleri; 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi; 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/10525 E. , 2019/5830 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi Belgede Sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1- 5237 sayılı TCK"nin 43. maddesine göre "Bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi ya da aynı suçun birden fazla kişiye karşı tek bir fiille işlenmesi" durumunda zincirleme suç hükümlerinin uygulanması mümkün olup; aynı anda işlenen eylemlerde zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağı bulunmadığı, somut olayda suça konu dört adet bononun farklı tarihlerde verildiğine ilişkin bir delilin bulunmadığı, bu nedenle aynı anda verildiğinin kabulü gerektiği ve birden çok sahte belgenin düzenlenmesi ile kullanılması olgusunun TCK"nin 61. maddesi uyarınca temel cezanın belirlenmesi sırasında dikkate alınabileceği gözetilmeden, TCK’nin 43. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
2- Kabule göre de; 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talepleri bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine 02/07/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.