MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi Belgede Sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın yokluğunda verilen kararın dosyadaki bilinen en son adresi olan 24/01/2014 tarihli sorgusunda beyan ettiği ... adresine tebliğe çıkarıldığı, tebligat yapılamadığından iade edilmesinden sonra, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi uyarınca çıkarılan tebligatın, “muhatap köyde yoktur ve yeni adresi bilinmiyor, MERNİS adresi olduğundan muhtara tebliğ edildi” şeklinde şerh düşülerek iade edildiği ancak Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesinde öngörülen, “… tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırır” hükmüne aykırı olarak kapıya yapıştırma işleminin yapılmadığı, bu nedenle 27/06/2014 tarihinde yapılan tebligatın usulüne uygun olmadığı, sanığın 08/07/2014 tarihinde verdiği temyiz dilekçesinin süresinde olduğunun kabulü ile yapılan incelemede;
TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasında Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, fiile uyan suç tipleri ile yaptırımların doğru biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümde bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA, 02.07.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.