Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 50/1-a, 52/4, 58/6-7. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü sanığın 2,45 promil alkollü vaziyette araç kullanırken direksiyon hakimiyetini kaybederek sağından doğru yoldan çıkması ve belirtilen şekilde tek taraflı trafik kazasına sebebiyet vermesi şeklinde gerçekleşen olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın eksik araştırmayla hüküm kurulduğuna, hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesinde tekerrür halinde hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirileceği ve ayrıca mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının öngörüldüğü, mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirlerinin yer aldığı 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108. maddesinde ise, yalnızca mükerrirler hakkında tayin olunan özgürlüğü bağlayıcı ceza olan hapis cezalarının ne şekilde infaz edileceği belirtilmiş olup, bu maddede adli para cezasının infazı konusunda herhangi bir düzenlemenin bulunmadığı, 5275 sayılı Kanunun 106. maddesinde adli para cezasının infazı düzenlenmiş olup, bu maddede mükerrirler hakkında hükmolunan adli para cezasının infazına ilişkin bir düzenlemeye yer verilmediği, bu durumda, 5237 sayılı TCK"nın 58, 5275 sayılı Kanunun 106 ve 108. maddeleri birlikte değerlendirildiğinde, sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının, adli para cezasına çevrilmesi karşısında, TCK"nın 58. maddesi gereğince tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
2)Sanık hakkında hükmedilen 4 ay 5 gün hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında, adli para cezasının belirlenmesinde esas tam gün sayısının ve yine hapis cezasının bir gün karşılığı miktarının belirlenmesine esas uygulama maddesinin gösterilmemeleri suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322.maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün görüldüğünden, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının adli para cezasına çevirmeye ilişkin "altıncı" paragrafının hükümden çıkarılarak yerine “Suçun işlenmesindeki özelliklere göre sanığa verilen kısa süreli hürriyeti bağlayıcı cezanın her bir günü sanığın ekonomik ve diğer şahsî hâlleri göz önünde bulundurularak TCK’nın 50/1-a maddesi gereğince 125 tam gün adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 52/2.maddesi gereğince bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 2.500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi; yine hüküm fıkrasının tekerrür hükümlerinin uygulamasına ilişkin "dokuzuncu" paragrafının hükümden çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/02/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.