Hizmet Nedeniyle Güveni Kötüye Kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/2498 Esas 2020/6202 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2498
Karar No: 2020/6202
Karar Tarihi: 22.06.2020

Hizmet Nedeniyle Güveni Kötüye Kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/2498 Esas 2020/6202 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, apartmanda görevli olarak çalışırken kiracılardan topladığı para ve aidatları apartman yönetimine teslim etmemiş ve bu eylemi Hizmet Nedeniyle Güveni Kötüye Kullanma suçu kapsamında değerlendirilmiştir. Konut Kapıcıları Yönetmeliği’nin 5. maddesi gereğince sanığın para toplamakla görevli olmaması karşısında, suçun uzlaştırma işlemleri yapılmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması gerektiği belirtilmiştir. Kararda TCK'nın 155/2, 62, 52/2, 53/1-3, 155/1 ve 34. maddeleri ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. ve 254. maddelerine atıfta bulunulmuştur.

15. Ceza Dairesi 2020/2498 E. , 2020/6202 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet Nedeniyle Güveni Kötüye Kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 62, 52/2, 53/1-3 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, görevli olarak çalıştığı apartmanda kiracılardan topladığı kira ücretleri, su paraları ve aidatlarını apartman yönetimine teslim etmemek şeklinde gerçekleşen eyleminin, Konut Kapıcıları Yönetmeliği’nin 5. maddesi gereğince, sanığın para toplamakla görevli olmaması karşısında, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırmaya tabi TCK’nın 155/1 maddesinde belirtilen güveni kötüye kullanma suçu kapsamında olduğu anlaşılmakla, uzlaştırma işlemleri yapılmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 22/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.