MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesi:
Aynı takvim yılı içinde birden fazla sahte fatura kullanma eyleminin zincirleme suç oluşturduğunun ve sanık hakkında TCK"nin 43. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamada toplanan deliller gerekçeli kararda gösterilip, tartışılarak, yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin bulunmadığı takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan hükmün ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesi:
.... Tur. Tic. Ltd. Şirketi’nin ortağı olan sanık hakkında, 2007 takvim yılında sahte fatura kullanma suçunu işledikleri iddiasıyla açılan kamu davasında; sahte belge kullanmak suçunun herkes tarafından işlenemeyeceği, suç konusu belgeler bir vergi mükellefiyeti kapsamında, vergisel işlemde kullanılabileceğinden; kullanma suçunun faillerinin ancak mükellef, vergi sorumlusu, tüzel kişilerin kanuni temsilcileri olabileceği ve sahte fatura kullanma suçuna genel hükümlere göre iştirak edilebileceği göz önünde bulundurularak, .... Tur. Tic. Ltd. Şti."nin ortağı olan sanık ...’un, olay tarihinde şirketteki görevleri, varsa şirket müdürü olan ... ile aralarındaki iş bölümüne dair şirket esas mukavelesi ve iş bölümüne ait kararlar getirtilip, sanığın şirketteki görev ve sorumluluklarının tespit edilmesi; suç konusu faturaları düzenleyen mükelleflerin CMK"nin 48. maddesi hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenip, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kime verdiklerinin, sanıkla muhatap olup olmadıklarının sorulması, toplanan tüm deliller değerlendirilip, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden,
Sanığın, şirket müdürü olan diğer sanık ..."ın eylemine ne suretle iştirak ettiği belirlenmeden eksik araştırma ile hüküm kurulması,
3- Kabule göre de;
a- Aynı takvim yılı içinde, farklı zamanlarda birden fazla sahte fatura kullanma fiilinin, zincirleme suç oluşturduğunun ve sanık hakkında TCK’nin 43. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b-Sahte fatura kullanma suçunda suç tarihi, sahte faturalar hangi vergi türünde kullanılmışsa bu vergiye göre sunulması gereken son beyanname tarihi olacağından, kullanılan son fatura 28.12.2007 tarihli olup, suç konusu faturaların KDV indiriminde kullanılmış olmaları nedeniyle “25.01.2008” olan suç tarihinin, gerekçeli karar başlığında "2007" yılı olarak yanlış yazılması,
c- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5230 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından aynı Kanun"un 236/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 02.07.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.