Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2014/9433 Esas 2014/12050 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Bolu İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 23/12/2013
NUMARASI : 2012/197-2013/594

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Alacaklı tarafından başlatılan genel haciz yolu ile ilamsız takipte borçlunun, icra mahkemesine başvurarak meskeniyet şikayeti ile birlikte çiftçi olduğunu ve haczedilen taşınmazların geçimi için zaruri olduğunu ileri sürerek hacizlerin kaldırılmasını istediği, mahkemece şikayetin kabulüne karar verildiği anlaşılmaktadır.
İİK. nun 82. maddesinin 1. fıkrasının 4. bendi uyarınca borçlunun kendisi ve ailesinin geçimi için zaruri olan tarım arazisi haczedilemez. Borçlunun bu maddeden yararlanabilmesi için asıl uğraşısının çiftçilik olması gerekir. Yani geçimini çiftçilik ile temin etmelidir. Bunun için borçlunun bizzat kendisinin ziraat yapması zorunlu olmayıp tarım arazisini ortakçıya(yarıcıya) vermek suretiyle işletmesi halinde de bu madde uyarınca haczedilmezlik şikâyetinde bulunabilir. Asıl işi çiftçilik olan borçlunun yan gelir elde etmek amacıyla yan işler yapması çiftçilik sıfatını ortadan kaldırmaz.
Somut olayda, 10.04.2013 tarihli keşif tutanağı ile hükme esas alınan 09.05.2013 tarihli ziraat bilirkişisi raporunda; şikayete konu 485 parsel nolu tarla vasıflı taşınmazda herhangi bir şeyin ekili ya da dikili olmadığı, yüzölçümünün çok küçük olması nedeni ile üzerinde tarımsal faaliyet yapılmasının mümkün olmadığı, 653 parsel sayılı taşınmazda ise 3 adet 2 katlı ev ile depo, garaj, fırın, odunluk ve ağaçların olduğu, taşınmazın tarla vasfını yitirdiği, 654 parsel sayılı taşınmazda 4 adet kaba inşaatın olduğu ve taşınmazın tarla vasfını yitirdiği belirtilmiş olup, bilirkişi tarafından yapılan yıllık gelir hesabında tarımsal faaliyet bulunmayan bu taşınmazların dahil edilmediği görülmektedir. Bu durumda söz konusu parsellerdeki taşınmazlarda çiftçilik yapıldığı kabul edilemez.
O halde, mahkemece bahse konu 485, 653 ve 654 nolu parsellerin tarımsal faaliyette kullanılmamaları ve bilirkişi tarafından gelir hesabında dikkate alınmamaları nedeni ile ilgili taşınmazlar yönünden haczedilmezlik şikayetinin reddine karar vermek gerekirken şikayete konu tüm taşınmazlar üzerindeki haczin kaldırılması yönünde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ : Alacaklının temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 24.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.