Güveni Kötüye Kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6780 Esas 2020/6195 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6780
Karar No: 2020/6195
Karar Tarihi: 22.06.2020

Güveni Kötüye Kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6780 Esas 2020/6195 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, güveni kötüye kullanma suçundan TCK'nın 155/1, 62, 52/2, 51/1-3 maddeleri gereğince mahkum edildi. Sanık, temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararı temyiz etti. Ancak sorgusunda beyan ettiği adresine tebligat çıkarılmadan mernis adresine tebligat çıkarılmasının usule aykırı olduğu ortaya çıktı. Bu nedenle, sanık hakkında verilen temyiz talebinin reddine dair ek karar kaldırıldı ve yapılan temyiz incelemesinde suç tarihi olan 27/07/2007'den temyiz inceleme gününe kadar olan süreler de dikkate alındığında, dava zamanaşımının dolduğu tespit edildi. Bu nedenle, hüküm bozuldu ve davada zamanaşımı nedeniyle düşme kararı verildi.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 155/1 maddesi: Güveni kötüye kullanma suçu
- TCK'nın 62. maddesi: Temyiz yoluna başvurma hakkı
- TCK'nın 52/2 maddesi: Tebligat
- TCK'nın 51/1-3 maddeleri: Hırsızlık suçu ve cezası
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: Ceza zamanaşımı
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi: Hükümlerin bozulması
- 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi: Zamanaşımı nedeniyle düşme kararı ver

15. Ceza Dairesi 2018/6780 E. , 2020/6195 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni Kötüye Kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/1, 62, 52/2, 51/1-3 maddeleri gereğince mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın temyiz talebinin reddine ilişkin ek karar sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, sorgusunda beyan ettiği adresine tebligat çıkarılmadan mernis adresine tebligat çıkarılmasının usule aykırı olduğu anlaşıldığından, sanığın temyizinin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edilerek ve sanık hakkında verilen 02/04/2018 tarihli temyiz talebinin reddine dair ek karar kaldırılarak yapılan temyiz incelemesinde;
Uzlaştırma bürosunda geçen süreler de dikkate alındığında, 27/07/2007 olan suç tarihinden temyiz inceleme gününe kadar 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 66/4 maddelerinde öngörülen 12 yıllık dava zamanaşımının dolduğu anlaşıldığından; 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 22/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.