Özel Belgede Sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/10207 Esas 2019/5819 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/10207
Karar No: 2019/5819
Karar Tarihi: 02.07.2019

Özel Belgede Sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/10207 Esas 2019/5819 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın özel belgede sahtecilik suçundan mahkumiyetini kabul etti ancak kararın 6518 sayılı Kanun'un 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesi ile çeliştiğini ve sanığın suçunun özel hüküm niteliğinde ve lehe olan Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesindeki suçu oluşturduğunu belirtti. Ayrıca, sanığın düzenlediği abonelik sözleşmelerinin ayrı ayrı suçlar olarak kabul edilmesine ve TCK'nin 53. maddesindeki uygulamanın Anayasa Mahkemesinin kararı ile yeniden değerlendirilmesi gerektiğine dikkat çekti. Bu nedenlerle karar bozuldu. Kanun maddeleri: 6518 sayılı Kanun'un 104 ve 105. maddeleri, 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63. maddesinin 10. ve 56. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/10207 E. , 2019/5819 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel Belgede Sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde olaşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Hüküm tarihinden önce 19.02.2014 tarih ve 28918 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanun"un 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. fıkrasındaki "Kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi, işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz." hükmü karşısında, sanıkların eyleminin özel hüküm niteliğinde bulunan ve lehe olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki suçu oluşturduğu ve sanığa ön ödeme önerisinde bulunularak sonucuna göre hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden “özel belgede sahtecilik” suçundan hüküm kurulması,
2- Kabule göre de; a) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b ) Sanık tarafından düzenlendiği iddia ve kabul edilen ... ve ... numaralı hatlara ait abonelik sözleşmelerinin her ikisinin de aynı tarihte düzenlenmiş olması sebebiyle tek bir suç oluşturduğu gözetilmeden ayrı suçlar olduğu kabul edilerek yazılı şekilde hükümler kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.07.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.