Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13083 Esas 2020/1250 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13083
Karar No: 2020/1250
Karar Tarihi: 10.02.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13083 Esas 2020/1250 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebine ilişkindir. Mahkeme davayı kısmen kabul ederek davacıya maddi tazminat olarak 6.312,83 TL ve manevi tazminat olarak 15.000 TL ödenmesine karar verir. Ancak davalı vekili tazminat talebinin kısmen kabulüne itiraz ederek temyiz eder. Yapılan inceleme sonucunda vekalet ücreti, yargılama giderleri kapsamında bir hak olduğundan asıl davadan bağımsız olarak dava konusu edilemeyeceği ve ceza davasında ödenmeyen vekalet ücretinin maddi tazminat kapsamına dahil edilemeyeceği kabul edilir. Bu nedenle maddi tazminat 4.947,14 TL olarak belirlenir. Kanun maddeleri olarak, CMK'nın 144/1-c ve 321. maddeleri ile 5320 sayılı Kanun'un 8. ve 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri anılmaktadır.
12. Ceza Dairesi         2019/13083 E.  ,  2020/1250 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
    Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
    Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 6.312,83 TL maddi, 15.000,00 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

    Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Mahkemece, 21/11/2013 tarihli karar ile davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne hükmedildiği, hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 13/04/2015 tarihli kararı ile tazminat davasına dayanak teşkil eden ...8. Ağır Ceza Mahkemesinin 18/06/2009 tarih, 2008/157 Esas – 2009/206 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde, kamu davasının temyiz incelenmesi sırasında zamanaşımı nedeniyle 09/01/2013 tarihinde düşmesine karar verildiğinin anlaşılması karşısında, davacının tazminat hakkının doğmadığı belirlenerek davanın CMK’nın 144/1-c maddesi gereğince reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kısmen kabulüne karar verilmesi, kabule göre de; 29/05/1957 tarih ve 4-16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında belirtildiği üzere, ait olduğu davada hüküm altına alınması gereken vekalet ücreti, yargılama giderleri kapsamında olup bu hak asıl davadan bağımsız olarak dava konusu yapılamayacağından ceza davasında ödenmeyen vekalet ücretinin, maddi tazminat kapsamına dahil edilemeyeceğinin gözetilmemesi, gerekçeleri ile bozulduğu, bozma ilamına mahkeme tarafından direnilmesi üzerine, Ceza Genel Kurulunun 16/04/2019 tarih 2017/12-977 esas ve 2019/321 sayılı kararı ile mahkemece kurulan hükümdeki direnme gerekçesinin isabetli olduğuna karar verilerek, hükmün esasının incelenmesi için dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşılmakla;
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Vekalet ücreti, yargılama giderleri kapsamında olup, bu hakkın asıl davadan bağımsız olarak dava konusu yapılamayacağı ancak ait olduğu davada hüküm altına alınması gereken ve ilgili davada temyizen incelenebilecek haklardan olduğundan, ceza davasında ödenmeyen vekalet ücretinin, maddi tazminat kapsamında ayrıca dava konusu edilemeyeceği, kaldı ki maddi tazminat kapsamında hüküm altına alınan 1.250 TL vekalet ücretinin ceza davasına ilişkin hüküm tarihinden sonra düzenlenen 11/04/2013 tarihli serbest meslek makbuzuna dayandığı, bu kapsamda vekalet ücretine dayalı zararın maddi tazminat kapsamında değerlendirilemeyeceğinden maddi tazminatın, davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan "4.947,14" TL olduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
    Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 1 numaralı bendinde yer alan, “6.312,83TL,” ibaresinin hüküm fıkrasından çıkartılarak, yerine, “4.947,14” ibaresinin eklenmesi, suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.










    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.