Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6693 Esas 2019/5806 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6693
Karar No: 2019/5806
Karar Tarihi: 02.07.2019

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6693 Esas 2019/5806 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir vergi usul kanununa muhalefet davasında, sanığın suç konusu faturaları düzenleyen şirketler ve mükellefler hakkında hazırlanmış vergi inceleme raporları ve bu şirketlerin yetkilileri ve mükellefler hakkında sahte fatura düzenleme suçundan açılmış davaların incelenmesi gerektiği ancak bu araştırmanın yapılmadığı belirlendi. Ayrıca, sanığın aynı takvim yılı içinde birden fazla sahte fatura kullanma fiiliyle zincirleme suç oluşturduğu ve TCK'nin 43. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiği göz önünde bulundurulmadı. Bu sebeplerden dolayı karar bozuldu. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: Vergi Usul Kanunu, Türk Ceza Kanunu'nun 43. maddesi ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2016/6693 E. , 2019/5806 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Sanık hakkında 2008 takvim yılında sahte fatura kullanma suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından; suç konusu faturaları düzenleyen şirketler ve mükellefler hakkında hazırlanmış vergi inceleme raporlarının ilgili vergi dairelerinden getirtilmesi; söz konusu şirketlerin yetkilileri ve mükellefler hakkında sahte fatura düzenleme suçundan dava açılmış olup olmadığının belirlenmesi, açılmış ise,.dava dosyalarının getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin dosya içine alınması; faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgeleri ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti ile faturaları düzenleyen mükelleflerin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoğu olup olmadığı da araştırılıp, karşılaştırmalı bilirkişi incelemesi yaptırılmasından sonra toplanan tüm deliller değerlendirilip, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ile hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
a- Aynı takvim yılı içinde birden fazla sahte fatura kullanma fiilinin zincirleme suç oluşturduğunun ve sanık hakkında TCK"nin 43. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından aynı Kanun"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 02.07.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.