Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/5097 Esas 2019/8740 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5097
Karar No: 2019/8740
Karar Tarihi: 09.05.2019

Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/5097 Esas 2019/8740 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiş. Sanığa fuhuş suçu yüklenmiş ve suçun işlendiği kanıtlanmış. Sanığın daha önce fuhuş suçu işlediği de ortaya çıkmış ancak ilgili kanun maddesi uygulanmamış. Kararda hukuka aykırılık bulunmamış ancak sanıktan alınması gereken bir yargılama giderinin yeniden tahsili kararı verilmiş ve bu karar kanuna aykırı bulunmuş. TCK’nın 43/1. maddesi uygulanmamış ancak TCK’nın 53/1-b maddesi infaz evresinde resen uygulanabileceği belirtilmiş.
TCK’nın 43/1. maddesi: Ceza yargılamasında, birden fazla fiil için ayrı ayrı takdir edilmesi gereken hallerde, fiillerin ayrı ayrı ağırlıklarına göre cezaların toplamı, genişletilmiş hüküm uygulanmaksızın hükmedilir.
TCK’nın 53/1-b maddesi: Hapis cezasının infazı, salıverme tarihinden îtibâren kırk beş gün önce olmak üzere, sanığın salıverilmesine kadar geçen sürede, günde altı saat çalışma ve günlük yevmiye miktarı ile teşvik ve şahsi iyi hallere göre ilâve süre indirimi uygulanması suretiyle, tutuklu kalmış gibi hükmedilir.

18. Ceza Dairesi 2017/5097 E. , 2019/8740 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen fuhuş eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanığın, mağdura yönelik fuhuş suçunu değişik zamanlarda birden fazla kez işlediği anlaşılmasına karşın, hakkında TCK.nın 43/1. maddesi uygulanmamış ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı; TCK"nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz evresinde resen uygulanabileceği,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Diyarbakır 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/12/2009 tarih 2009/274 esas, 2009/473 sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı ile 4 tebligat gideri 18 TL’nin sanıktan tahsiline karar verildiği ve bu hususta 06/01/2010 tarihli harç tahsil müzekkeresinin tanzim edilmiş olması karşısında; hüküm açıklanırken ayrıca sebebiyet verdiği yargılama gideri olmayan sanık hakkında Diyarbakır 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/12/2009 tarih 2009/274 esas, 2009/473 sayılı kararı ile sanığa yükletilen 18 TL’lik yargılama giderinin yeniden sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ...’un temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu husus, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası, hükümden yargılama giderlerine ilişkin bölümün çıkartılarak yerine "Sanığın sebebiyet verdiği yargılama gideri bulunmadığından bu konuda karar verilmesine yer olmadığına." ibaresinin eklenmesi suretiyle tebliğnameye kısmen uygun olarak, HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.