Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/14975 Esas 2019/35 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/14975
Karar No: 2019/35
Karar Tarihi: 07.01.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/14975 Esas 2019/35 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûm olduğunu ve verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet hükmüne çarptırıldığını belirtiyor. Ancak, ilk kararın Tebligat Kanunu'na uygun yapılmadığı için kesinleşmediği ve sonraki mahkûmiyet hükmünün hukuki bir değeri olmadığı tespit edilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararı doğrultusunda, söz konusu suçun TCK'nın 191. maddesi gereğince verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulamasına ilişkin karar, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olduğundan, dosyanın incelemeksizin yetkili ve görevli itiraz merciine iadesine karar verilmiştir.
Detaylı kanun maddeleri:
- Tebligat Kanunu'nun 35. maddesi
- TCK'nın 191. maddesi (2. fıkra)
- 6217 sayılı Kanun ile eklenen cümle

10. Ceza Dairesi 2014/14975 E. , 2019/35 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanığın yokluğunda verilen 15/05/2012 tarihli kararın Tebligat Kanununun 35. maddesine göre yapılan tebliğinin usulüne uygun olmaması nedeniyle ilk kararın kesinleşmediği, kesinleşmeyen karara ilişkin yapılan infaz işlemlerinin ve kullanmak için uyuşturucu madde satın alma suçundan verilen 18/06/2014 tarihli mahkûmiyet hükmünün hukuki değerinin bulunmadığı, sanığın temyiz isteğinin 15/05/2012 tarihli ilk karara yönelik ve süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 07/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.