MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : TENKİS

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, mirasbırakan eşi ...’in mensubu olduğu “... Bankası Mensupları Sosyal Güvenlik ve Yardımlaşma Sandığı Vakfı” hesabındaki aylık aidat, aylık prim, ek emeklilik aylığı primi ile banka katılım payı birikimlerinden ve nemalarından oluşan hak kazandığı “toptan ödemenin”, ölümü halinde davalı kardeşlerine ödenmesi hususunda 31.08.1998 tarihinde vakfa beyanname verdiğini, bu beyanname gereğince vakfın, mirasbırakanın vakıf hesabındaki toplu parayı davalılara ödediğini, saklı payına el atıldığını ileri sürerek, tenkise karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davalılara ödenen paranın terekeye dahil olmadığı gerekçesiyle davanın reddine ilişkin karar, Yargıtay 2. Hukuk Dairesince; ‘’ Mirasbırakan, personele yardım amacıyla kurulan sandıktaki hak kazandığı toptan ödemenin, ölümü halinde kardeşlerine ödenmesini vakfa verdiği beyanla istediğine, başka bir ifade ile davalılar lehine yapılan tasarruf ölüm şartına bağlanmış (BK.md.240/2) olduğuna göre, bu tasarruf vasiyetnameler gibi herhalde tenkise tabi tutulması gerekir. O halde isteğin tenkis hükümleri çerçevesinde incelenmesi ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, davalılara ödenen paranın terekeye dahil olmadığından bahisle yazılı şekilde hüküm tesisi doğru bulunmamıştır. ‘’ gerekçesiyle bozulmuş, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde davacının saklı payına el atıldığının alınan rapor ile sabit olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile her bir davalıdan 8.793,27’şer TL’nin 14.02.2002 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Karar, davalılar vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ..."ın raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
-KARAR-

Hükmüne uyulan bozma kararında gösterildiği şekilde işlem yapılarak taraf, mahkeme ve Yargıtay denetimine elverişli bilirkişi raporu dikkate alınarak davacının saklı payına el atıldığı saptanarak tenkise hükmedilmesinde herhangi bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Davalılar vekilinin işin esasına yönelik temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine.
Davalılar vekilinin faize yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Mirasbırakan tarafından davalılara para bağışı yapıldığı gözetildiğinde, tespit edilen saklı pay bedeline dava tarihinden itibaren faiz işletilmesine karar verilmesi gerekirken vakıf tarafından davalılara yapılan ödeme tarihi olan 14.02.2002 tarihinden itibaren faizin başlatılması doğru değildir.
Ne var ki; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden; hükmün 1. bendindeki ‘’ 14.02.2002 ‘’ ibaresinin çıkarılarak yerine ‘’ 06.11.2002 ‘’ ibaresinin yazılmasına, davalılar vekilinin bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK"nin geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 438/7. maddesi hükmün bu şekliyde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 04.07.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.