MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin gece bekçisi olarak hafta içi 16:45-08:00 saatleri arasında, cumartesi-pazar ve genel tatil günlerine denk gelen çalışmalarında 08:00-08:00 saatleri arasında çalıştığını, toplu iş sözleşmesinde haftalık çalışma süresinin kırk saat olarak düzenlendiğini, ayrıca genel tatil günleri ve akti tatil olan cumartesi günlerinde üç yevmiye ödeneceği düzenlenmesine rağmen eksik ödeme yapıldığını belirterek fazla mesai ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalının Cevabının Özeti:
Davalı vekili, açılan davanın haksız ve yersiz olduğunu beyanla reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller ve yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla mesai ve genel tatil ücreti alacağı bulunup bulunmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını, genel tatil günlerinde çalıştığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil çalışmasının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, bu çalışmaların yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma ve genel tatil çalışması olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, davalı tarafından sunulan kayıtlara göre, davacının, davalı işyerinde gece bekçisi olarak 08.00-08.00, 17.00-08.00, 18.00-08.00 ve 18.00-09.00 saatleri arasında çalışmaları bulunduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece, davacının 08.00-08.00 saatleri arası çalıştığı günlerde 6,5 saat fazla çalışma yaptığı değerlendirilmiş ise de Dairemizce incelenen emsal işçilerin dosyalarında 24 saat çalışılan günler yönünden, haftalık çalışma süresi aşılmasa dahi günlük fiili çalışma süresine göre fazla çalışma 3 saat olarak kabul edildiğinden davacının da emsal işçiler gibi 24 saat çalıştığı günler yönünden günde 3 saat fazla mesaisi hesaplanması gerekirken, belirtilen günler için 6,5 saat fazla mesai yapıldığının kabulü ile fazla mesai ücretinin hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Ayrıca ibraz edilen 05/12/2011 tarihi öncesi döneme ilişkin nöbet kayıtlarına göre davacının hafta içi günlerde 14 saat çalıştığı, hafta sonunda ise 24 saat çalıştığı kabul edilerek fazla mesai hesaplanmış ise de 05/12/2011 tarihi öncesindeki nöbet kayıtlarında giriş-çıkış saatlerinin bulunmadığı ancak 2009 yılı Kasım ayında ve Aralık ayı nöbet çizelgesi altında “Cumartesi-Pazar ve tatil günlerinde nöbet 24 saat, yarım mesai günlerinde nöbet 12:30"da başlayıp, (08.30"da bitecektir.” şeklinde, 2010 yılı Ocak ayından 2011 yılı Kasım ayı sonuna kadar geçen dönemdeki çizelgelerde ise “ Hafta içi nöbetçi personel giriş nizamiyeden 08.50"de nöbet alıp, akşam 18.00"de bina içi danışmadan nöbeti devir alacak ve 24 saat nöbet tutacak” şeklinde kayıtlar bulunduğu, 2009 yılı Ekim ayı nöbet çizelgesinde ise kayıt bulunmadığı anlaşılmış olup söz konusu belgelere göre davacının 2009 yılı Ekim ayında fazla mesaisini ispat edemediği, 2009 yılı Kasım ve Aralık aylarında sadece hafta sonuna isabet eden günler yönünden 24 saat çalışmasını ispat edebildiği, 2010 yılı Ocak ayından 2011 yılı Aralık ayına kadar geçen dönemde ise sadece hafta içi günlere isabet eden günler yönünden 24 saat çalışmasını ispat edebildiği kabul edilerek fazla çalışma ücreti alacağı hesaplanması gerekirken yazılı şekilde hesaplanması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, 13/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.