Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, tefecilik suçundan mahkum oldu. Mahkeme, sanığın TCK'nın 241/1, 43, 62 ve 53. maddeleri uyarınca hapis cezası ve adli para cezasına çarptırılması gerektiğini belirtti. Ancak sadece hapis cezasına hükmedildiği için bu kararın bozulması talep edilmedi. Dosyanın incelenmesi sonucu yazım hatasının düzeltilebileceği ve Anayasa Mahkemesi'nin kararı doğrultusunda TCK'nın 53. maddesinin infaz sırasında nazara alınması gerektiği tespit edildi. Deliller ve yargılama sonucu karar verildiği ve sanık müdafii tarafından yapılan itirazların reddedildiği belirtilerek, kararın onanmasına karar verildi. Kararda geçen kanun maddeleri şöyle;
- TCK'nın 241/1 maddesi: \"Karşılığı alınarak veya alınmaksızın, para veya mal verme veya borç verme işlerinde, her ne şekilde olursa olsun mevduat kabul etmek suretiyle, uygun olmayan bir yarar sağlayan kimseye, bir yıldan beş yıla kadar hapis cezası verilir.\"
- TCK'nın 43. maddesi: \"Bir suçun işlendiğine dair bir delil bulunabilmesi için araştırma hakkı.\"
- TCK'nın 62. maddesi: \"Ceza alanın cezası infaz edilinceye kadar tasarrufu kendisine bırakılır. Ancak kanunda başka hüküm bulunmadıkça mahkum, bazı haklarını kaybedebilir.\"
- TCK'nın 53. maddesi: \"Anayasa Mahkemesince iptal edilen kanun hükümlerinin uygulanması sonucu hapis cezası alanların cezaları, Anayasa Mahkemesince yapılan açıklamaya uygun olarak infaz olunur.\"