Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2022/2385 Esas 2022/6009 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi
No : 2015/446-2020/86

Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.

Mahkemece, bozmaya uyularak ilâmında belirtildiği şekilde davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının ilgilisinden alınmasına, Üye ...'ın muhalefetine karşı, Başkan ... ve Üyeler ..., ... ve ...'nın oyları ve oy çokluğuyla, 20.04.2022 tarihinde karar verildi.

KARŞI OY GEREKÇESİ

1. Çoğunluk ile aradaki temel uyuşmazlık, 657 sayılı Kanunun 89. Maddesi kapsamında günde 6-7 saat, haftalık 30 saat üzerinde derse giren usta öğreticinin bu çalışmasının kısmi süreli olup olmadığı ve buna göre hizmet süresinin tespiti gerekip gerekmediği” noktasında toplanmaktadır.
2. Mahkemece görev yönünden bozma kararı sonrası yapılan yargılama sonunda; nin
“Davacının çalışma sistemine göre dayanak 657 sayılı Yasanın 89. maddesi konu ile ilgili düzenlenen yönetmelikler ve taraflar arasında yapılan geçici iş sözleşmesi kapsamına göre saat üzerinden ücretle çalışılacağı bellidir. Tam gün esası değil part time çalışma usulü geçerlidir. Bu durumda da davacının girdiği ders saat sayısı ve süresine göre bir iş günü 8 saate tamamlanan kısım için bir gün sigortalı gösterilmesine yönelik davalı işlemi doğrudur. Davacının dava dilekçesinde Halk Eğitim Merkezlerinde usta öğretici olarak çalıştığı bu süre içerisinde aylık maaş almasına ve tam gün çalışmasına rağmen part time çalışmış gibi gösterildiği ve sigorta primlerinde bu nedenle eksik yatırıldığı iddia edilse de davacının çalışmaları değerlendirildiğinde dava dosyası kapsamındaki bilgi ve belgelere göre davacının haftada 30-35 saat çalışma yaptığı, bundan dolayı davacının çalışmasının kısmi nitelikte olduğu kabul edilmelidir. Mahkememizce yapılan değerlendirmede part time esasına göre çalışanların kadrolu usta öğreticilerle aynı statüde kabul edilmesi sonucunu doğuracak şekilde işlem yapılamayacağı kanaatine varılmış. Davacının çalışma şekli olarak kısmi zamanla çalıştığı ve SGK'ya yapılan bildirimlerinde kısmi zamanlı çalışma ile örtüştüğü görülmektedir. Davacının dava dilekçesinde talep ettiği gibi tam zamanlı bir çalışması bulunmamaktadır. Davacı davasını sadece soyut tanık beyanlarıyla ispat etmeye çalışmış karşılığında puantaj kayıtları ve kurs çizelgelerini çürütecek herhangi bir delil koyamamıştır. Davacının SGK kayıtları doğru olup herhangi bir değişiklik yapılmasına gerek olmadığından dolayı davanın reddi gerektiği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
3. Kararın davacı tarafından temyizi üzerine, onanmasına karar verilmiştir.
4. Davacının usta öğretici olarak Davalı ...’na bağlı Halk Eğitim Merkezinde 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 89 ve 1739 sayılı Milli Eğitim Temel Kanununun 47. Maddesi kapsamında çalıştırıldığı ve puantaj kayıtlarına göre haftanın beş günü 02.11.1987 tarihinden 15.06.1995 tarihine kadar çalıştığı, bu sürede günde 6 saat, bazen de 7 saat derse girdiği, bu saat üzerinden kuruma anılan dönemde 1431 gün bildirildiği anlaşılmaktadır. Buna göre tam çalışma kabul edildiğinde eksik bildirilen gün 965 olmaktadır.
5. Milli Eğitim Temel Kanunu’nun 47. maddesi hükmüne göre, örgün ve yaygın eğitim kurumlarında ve hizmet içi yetiştirme kurs, seminer ve konferanslarında uzman ve usta öğreticiler de geçici veya sürekli olarak görevlendirilebilir. Öğretim tür ve seviyelerine göre uzman ve usta öğreticilerin seçimlerinde aranacak şartlar, görev ve yetkileri, yönetmeliklerle tespit edilir. Bu yasal düzenleme uyarınca çıkarılan Yönetmeliğin 5. maddesi, “Uzman ve usta öğreticiler aşağıdaki şekillerde görevlendirilirler:
1-Geçici personel olarak: Geçici personel olarak görevlendirilecek uzman ve usta öğreticiler ile yapılacak sözleşme esasları 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 15.05.1975 gün ve 1897 sayılı Kanun'un 1. maddesi ile değiştirilen 4. maddesine göre Bakanlıkça hazırlanır.
2-Ek ders görevi verilmek yoluyla: 4. maddede belirtilen esaslara göre ek ders görevi verilmesi yoluyla görevlendirilecek uzman ve usta öğreticilere, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 89. maddesi uyarınca 02.12.1998 tarihli ve 98/12120 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan ... Öğretmen ve Yöneticilerinin Ders ve Ek Ders Saatlerine İlişkin Esaslarda belirtilen miktarda ek ders görevi verilebilir . ” ; aynı Yönetmeliğin 8. maddesi, “geçici sözleşmeli olarak görevlendirilen uzman ve usta öğreticilerin haftalık çalışma süresi 40 saattir”; aynı yönetmeliğin 9. maddesi ise, “uzman ve usta öğreticilerin günlük çalışma süresi en fazla 8 saattir. Kurum müdürü, cumartesi, pazar günleri de dahil olmak üzere, uzman ve usta öğreticilere günün 08.00-23.00 saatleri arasında görev verebilir.” hükümlerini içermektedir.
6. Her şeyden önce davacının çalışması, 4757 sayılı İş Kanunu mevzuatı kapsamında çalışmamış ve bu nedenle gerek bu kanun ve gerekse 1475 sayılı daha önceki İş Kanunu kapsamında değerlendirilmez ise de çalışanlar için çalışmanın kısmi ya da tam süreli olduğundan bir ayrıma gidilmemelidir.
7. Kaldı ki 657 sayılı kanunun 89 ve 1739 sayılı kanunun 47. Maddesindeki kısmi çalışma, geçici görevli usta öğreticiler içindir. Davacının 1991-2010 yılları arası çalışmasında geçici bir çalışmadan söz edilemez. Dosyada sözleşmeler olmadığı gibi davacının günde ara dinlenme hariç en az 6 saat derse girdiği sabittir. Aylık ders saatleri 120 saatin üzerindedir. Burada davacı 45 saat esasına tabi değildir. Ders saati ile çalışma esasına tabidir. Ders saatleri arası çalışmadan sayılan ara dinlenmeler ve tatil günleri de çalışma da sayılması gerektiğinden, davacının tüm mesaisini davalıya ait işyerinde geçirdiği ve tam çalıştığının kabulü gerekir. Diğer taraftan tanıklar da açıkça davacının tıpkı kendileri gibi tam zamanlı çalıştığını, davacının pozisyonunda çalışan usta öğreticilerin ve davacının tüm mesailerini bu işe harcadıklarını, başka bir işe zaman ayırmadıklarını beyan etmiştir.
8. Sonuç olarak davacının tam süreli olarak çalıştığının kabulü dosya içeriğine uygun olduğundan kararın bozulması gerekir. Açıklanan nedenlerle çoğunluğun onama gerekçesine katılınmamıştır.