Danıştay 7. Daire 2018/5456 Esas 2022/1213 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/5456
Karar No : 2022/1213


TEMYİZ EDEN(DAVACI) : … Limited Şirketi

KARŞI TARAF (DAVALI) : ...Bakanlığı adına
… Gümrük Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına kayıtlı … plakalı aracın, yurtta kalış süresinin geçerli mazeret olmaksızın aşılması suretiyle geçici ithalat rejimi hükümlerinin ihlal edildiğinden bahisle 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 238. maddesinin 1. fıkrası uyarınca karara bağlanan para cezasının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 1. maddesinde, Kanun'un amacının gümrük bölgesine giren ve çıkan eşyaya ve taşıt araçlarına uygulanacak gümrük kurallarını belirlemek olduğunun hükme bağlandığı, Kanun sistematiğinde "eşya" ve "taşıt araçları" şeklinde ikili bir ayrıma gidildiği, geçici ithal edilen ticari kullanıma mahsus kara taşıtının mazeretsiz olarak izin süresi içerisinde yeniden ihraç edilmemesi halinde 241. maddenin 5. fıkrasının (b) bendine göre, rejim ihlali halinde ise 238. maddenin 1. fıkrasına göre ceza uygulanmasının öngörüldüğü, olayda, davacıya ait taşıtın yurda getiriliş amacı dışında ticari bir işleme konu edildiği, yani rejim ihlalinde bulunulduğu yönünde bir tespitin bulunmadığı, sadece yurtta kalma süresinin aşıldığının saptandığı, söz konusu eylemin yaptırımının ise 241. maddenin 5. fıkrasının (b) bendinde düzenlenen para cezası olduğu, rejim ihlali olmadan sadece yurtta kalış süresinin ihlali durumunda 238. madde hükmünün uygulanamayacağı, ticari kullanıma mahsus taşıtların rejim ihlali dışında eşya kavramına dahil edilmesinin Kanun'un amacına ve ruhuna uygun düşmeyeceği, nitekim, 22/04/2011 tarih ve 27913 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 1 seri nolu Geçici İthal Edilen Kara Taşıtlarına İlişkin Gümrük Genel Tebliğinin uyuşmazlık tarihinde yürürlükte bulunan haliyle "Şartların ihlali" başlıklı 19. maddesinde, Kanun'da izlenen yöntem gibi eşya ve taşıt ayırımına gidildiği, hem kişisel hem de ticari kullanıma mahsus taşıtların yurda getiriliş amacı dışında kullanımına ilişkin örnekleme yoluyla ihlallere; devamında ise sadece kişisel kullanıma mahsus taşıtlar için yurtta kalma süresi ihlali bakımından yaptırıma yer verildiği, dolayısıyla davacı adına karara bağlanan para cezasında hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti:Olayda, 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 242. maddesi uyarınca itiraza tabi olan ve 07/11/2016 tarihinde tebliğ edilen işleme karşı en son 22/11/2016 tarihine kadar Bölge Müdürlüğü nezdinde itiraz başvurusu yapılması gerekirken, bu sürenin geçirilmesinden sonra doğrudan 26/12/2016 tarihinde dava açıldığının anlaşılması karşısında, merciine tevdi kararının hukuki bir yarar sağlamayacağı, para cezası kararının süresi içerisinde idari itiraza konu edilmeksizin kesinleştiği sonucuna ulaşıldığından uyuşmazlığın esasının incelenemeyeceği gerekçesiyle istinaf başvurusunun kabulü ile vergi mahkemesi kararının kaldırılmasından sonra davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI :Aracın arıza nedeniyle yurtta kalış süresini aştığı, cezanın fahiş tutarda olduğu, olayda 4458 sayılı Kanun'un 241. maddesi uyarınca ceza kesilmesi gerektiği, para cezası kararına itiraz yolunun zaruri değil ihtiyari bir yol olduğu, bu konuda seçimlik haklarının bulunduğu, aynı araç hakkında mükerrer ceza kesildiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2…. Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3…. TL maktu harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 24/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.