Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/14848 Esas 2018/8227 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 09/07/2014 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 16/02/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız eylem nedeniyle uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar vekili, olay tarihinde çıkan kavgada davalının, davacılara sinkaflı sözlerle hakaret ettiğini ve basit şekilde yaraladığını, ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/319 esas 2013/710 karar sayılı dosyasında da bu olay nedeniyle davalının cezalandırılmasına karar verildiğini ve hükmün açıklanmasının geri bırakıldığını belirterek oluşan manevi zararının giderilmesini istemiştir.
Davalı vekili ise, davacıların haksız eyleme kendilerinin neden olduklarının ceza dosyasında sabit olduğunu, dava konusu olayda davalının da darp edilip hakarete maruz kaldığını belirterek davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, olaydan bizzat davacıların sorumlu oldukları, ilk hareketin onlardan geldiği, olayın sonucuna bakıldığında da asıl yaralı ve mağdur durumda olanın davalı taraf olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dava dosyasının incelenmesinde; davalının, davacılara yönelik basit yaralama eylemi sabit görülerek ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/319 esas 2013/710 karar sayılı ilamı ile cezalandırılmasına ve fakat hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği anlaşılmaktadır. Her ne kadar dava konusu olay nedeniyle davalı hakkında açılan kamu davası sonucunda hükmün açıklanmasının geriye bırakılmasına karar verilmiş ve bu nitelikteki karar hukuk hakimi için bağlayıcı değil ise de; dosyada mevcut deliller ve özellikle ceza yargılamasında toplanan deliller birlikte değerlendirildiğinde; davalının, davacıları basit tıbbi müdahale ile iyileşebilir şekilde yaralama eyleminin sabit olduğu anlaşılmaktadır. Davalının sübut bulan eylemi karşısında; mahkemece davacıların manevi tazminat isteminin reddine karar verilmesi doğru olmamıştır. Mahkeme kararının gerekçesinde belirtilen olgular, davacıların tahriki veya olaya sebebiyet vermiş olmaları ancak tazminat miktarının belirlenmesinde etkili olabileceğinden, davacılar yararına uygun bir miktarda manevi tazminata hükmedilmelidir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 20/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.