Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9308 Esas 2019/10965 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9308
Karar No: 2019/10965
Karar Tarihi: 19.09.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9308 Esas 2019/10965 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Hırsızlık suçundan mahkum olan bir çocuk için verilen yerel mahkeme hükmü temyiz edilmiştir. Cumhuriyet Savcısının temyizi sadece hırsızlık suçuna ilişkindir ve başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihi göz önünde bulundurularak dosya incelenmiştir. Suça sürüklenen çocuk, müştekinin iş yerine hırsızlık amacıyla girmesi sebebiyle iş yeri dokunulmazlığını ihlali suçundan da sorumlu tutulabilir. Ancak suç tarihinden sonra yürürlüğe giren kanun maddeleri dikkate alınarak, sanık hakkında belirlenen temel ceza üzerinden TCK'nın 143. maddesine göre yarı oranında artırım yapılabilirken 1/6 oranında artırım yapılarak eksik ceza tayini yapılmıştır. Bu nedenle yerel mahkeme hükmü bozulmuştur.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 143. maddesi: Hırsızlık suçunda 1/2 oranında artırım yapılabilir.
- 18/06/2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun'un 63. maddesi: TCK'nın 143. maddesindeki artırım oranı yarı oranına kadar düşürülmüştür.
- TCK'nın 7/2. maddesi: Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin

17. Ceza Dairesi 2019/9308 E. , 2019/10965 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Cumhuriyet Savcısının temyizinin yalnızca hırsızlık suçuna ilişkin olduğu anlaşılarak bu suça hasren yapılan incelemede;
Suça sürüklenen çocuğun müştekinin iş yerine hırsızlık amacıyla girmesi sebebiyle iş yeri dokunulmazlığını ihlali suçundan zamanşımı süresi içerisinde mahalinde işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suç tarihinin 05/02/2015 olduğu, 18/06/2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun"un 63. maddesiyle, 5237 sayılı Kanun"un 143. maddesindeki artırım oranının ""Üçte birine kadar"" yerine “Yarı oranında” şeklinde değiştirildiği, dolayısıyla söz konusu düzenlemenin suç tarihinden sonra yürürlüğe girdiğinin anlaşılması karşısında, aynı Kanun"un 7/2. maddesinde düzenlenen ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" şeklindeki hüküm de göz önüne alındığında; sanık hakkında belirlenen temel ceza üzerinden TCK"nun 143. maddesine göre 1/2 oranında artırım yapılabileceği gözetilmeden, yazılı şekilde 1/6 oranında arttırım yapılarak eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 19/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.