Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2022/963 Esas 2022/5985 Karar Sayılı İlamı

Bölge Adliye
Mahkemesi : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 33. Hukuk Dairesi
No : 2020/731-2021/1576
İlk Derece
Mahkemesi : Bakırköy 17. İş Mahkemesi

Dava, kesilen maluliyet aylığının tekrar bağlanması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın reddine dair verilen karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 33. Hukuk Dairesince istinaf isteminin reddine karar verilmiştir.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 33. Hukuk Dairesince verilen kararın temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
I-İSTEM:
Davacı vekili, müvekkilinin çalışma gücünün en az %60'ını kaybettiği gerekçesiyle maluliyet aylığı bağlandığını, davalının İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nin 28.11.2016 tarihli raporunun Yüksek Sağlık Kurulu tarafından değerlendirilerek çalışma gücünün %60'ını kaybetmediği gerekçesi ile maluliyet aylığının kesildiğini, müvekkilinin sağlık durumunda hiçbir iyileşme olmadığını, hali hazırda dahiliye, göz, kardiyoloji ve onkoloji servislerinde sürekli tedavi olduğunu, verilen kararın gerçeği yansıtmadığını belirterek kurum işleminin iptali ile davacının maluliyet aylığına hak kazandığı tarihin tespiti talebinde bulunmuştur.
II-CEVAP:
Davalı vekili, davacının sürekli iş göremezlik durumunun belirlenmesi için yapılan tespitlerin 5510 sayılı yasa uyarınca yasal mevzuata uygun yapıldığını, davacının 5510 sayılı yasanın 25 vd maddelerindeki yasal koşulları taşımadığından aylığın iptali gerektiğini, Adli Tıp Kurumunca inceleme yapılması gerektiğini belirterek davanın reddini talep etmiştir.

A-İLK DERECE MAHKEME KARARI
Davanın reddine karar verilmiştir.
B-BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
Mahkeme hükmü yerinde görülerek istinaf isteminin reddine karar verilmiştir.
IV-TEMYİZ KANUN YOLUNA BAŞVURU VE NEDENLERİ:
Davacı vekili; Adli Tıp Üst Kurulu raporunun çelişkili olduğunu, rahatsızlığın devam ettiğini, işçi lehine yorum ilkesinin dikkate alınması gerektiğini belirterek kararın bozulmasını talep etmiştir.
V-İLGİLİ HUKUK KURALLARI VE İNCELEME:
1-Dosya kapsamı incelendiğinde, İstanbul Sosyal Güvenlik İl Müdürlüğü’nün 09/06/2015 tarihli kararında, davacının çalışma gücünün en az %60 ını kaybettiğini, kontrol muayenesi gerektiğini belirtmesi üzerine bağlanan maluliyet aylığının, yine aynı müdürlüğün 13.02.2017 tarihli kararında, İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesinin 28/11/2016 tarihli raporuna istinaden çalışma gücünün en az %60 ını kaybetmediğine ilişkin kararı üzerine kesildiği, Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulunun 20/04/2017 tarihli kararında çalışma gücünün en az %60'ını kaybetmemiş olduğundan malul sayılamayacağına ilişkin karar verildiği,
Adli Tıp 3. İhtisas Kurulu ile Adli Tıp 2. Üst Kurulu raporlarında ise “A-... oğlu, 25/07/1942 doğumlu ...'nin prostat malign neoplazmı hastalığı nedeniyle İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesinin 28/08/2014 tarih, 25851 biyopsi nolu patoloji raporuna istinaden Maluliyet Tespit İşlemleri Yönetmeliğine ekli Arıza/Hastalık Listesinin E-28 hükmü dikkate alınarak; çalışma gücünün en az %60'ını kaybettiği,
B- ... oğlu, 25/07/1942 doğumlu ... hakkında düzenlenmiş olan İstanbul Eğitim ve Araştırma Hastanesinin 3047 sayılı sağlık kurulu raporunun düzenlendiği tarih olan 28/11/2016 tarihi itibariyle mevcut hastalık ve arızalarına göre Maluliyet Tespiti İşlemleri Yönetmeliği çerçevesinde çalışma gücünün en az %60'ını kaybetmemiş olduğundan malul sayılamayacağı oy birliği ile mütalaa olunur.” şeklinde rapor verilmesi üzerine, davanın reddine karar verildiği anlaşılmış ise de, maluliyet aylığının bağlanmasına gerekçe kılınan ve tahsise esas alınan hastane raporlarındaki değerler ile kontrol kaydı tarihinde %60 oranında çalışma gücü kaybı bulunmamasının gerekçesine dair veri ve değerlerdeki değişikliğin gerekçesini mukayese edecek şekilde rapor alınması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsiz bulunmuştur.
2- Diğer taraftan, mahkeme kararı sonrası 28.09.2021 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanıp aynı tarihte yürürlüğe giren Maluliyet Ve Çalışma Gücü Kaybı Tespiti İşlemleri Yönetmeliği ile 03/08/2013 tarihli ve 28727 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Maluliyet Tespiti İşlemleri Yönetmeliğinin yürürlükten kaldırıldığı anlaşılmıştır.
Yargılama safhasında yürürlüğe giren söz konusu mevzuat kapsamında da bir değerlendirme yapılması gerektiğinden, mahkemece öncelikle (1) nolu bentte belirtilen hususları da içerecek şekilde, 28.09.2021 tarihli Maluliyet ve Çalışma Gücü Kaybı Tespiti İşlemleri Yönetmeliği kapsamında da, maluliyetin bulunup bulunmadığı konusunda Adli Tıp 2. Üst Kurulu’ndan rapor alınıp (maluliyetin varlığına dair tespit yapıldığı takdirde, daha sonraki bir tarih belirtilmediği sürece, maluliyet başlangıcının yönetmeliğin yürürlük tarihi olduğu gözetilmek kaydıyla) elde edilecek sonuca göre karar verilmelidir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 33. Hukuk Dairesinin istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin kararı kaldırılarak İlk Derece Mahkemesince verilen hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 33. Hukuk Dairesi kararının HMK'nın 373/1. maddesi gereğince kaldırılarak temyiz edilen ilk derece mahkemesi hükmünün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 20.04.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.