Hakaret-Kasten Yaralama-Hükmün Açıklanması - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/6552 Esas 2019/13498 Karar Sayılı İlamı

Gereği görüşülüp düşünüldü:

1) 14.04.2011 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karardan sonra sanığın denetim süresi içinde yeni bir suç işlemesi sebebiyle dosya yeniden ele alınıp hüküm kururlurken, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141/3, 5271 sayılı CMK'nin 34, 230 ve 289. maddeleri uyarınca, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak sağlayacak şekilde açık olması ve Yargıtay'ın bu işlevini yerine getirebilmesi için kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmelerin, suça sanığın eyleminin ne olduğunun açık olarak gerekçeye yansıtılması gerekirken bu ilkelere uyulmadan gerekçeden yoksun olarak yazılı şekilde hüküm kurulması,

2) Mağdur hakkında Karabük Adli Tıp Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenen 07.10.2010 tarihli raporda, mağdurun yaralanmasının "duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması yada yitirilmesi niteliğinde olup olmadığının tespiti için kişinin olay tarihinden oniki (12) ay sonra tekrar muayene edilmek üzere Adli Tıp Şube Müdürlüğüne gönderilmesi gerektiği" belirtilmesine rağmen söz konusu hususta rapor aldırılmadan hüküm kurulduğu anlaşılmakla, mağdurun en yakın adli tıp şube müdürlüğüne sevki ile yaralanmasının duyu ve organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması yada yitirilmesi niteliğinde olup olmadığı hususunda raporu aldırılıp, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,

3) Sanığın mağduru kasten yaralaması nedeni ile verilen mahkumiyet hükmüne yönelik, sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararından sonra, denetim süresi içerisinde yeni bir suç işlendiği gerekçesi ile hüküm açıklanırken, önceki verilen hükmün değiştirilmeden aynen açıklaması gerekirken, CMK'nin 231/11 maddesine aykırı olarak, verilen hapis cezasının 5237 sayılı TCK'nin 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesi,

4) Sanığın mağduru kasten yaralaması nedeni ile verilen mahkumiyet hükmüne yönelik, 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinde 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik karşısında, infazda yetkiyi kısıtlayacak şekilde "sanık hakkındaki adli para cezasının ödenmemesi durumunda ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine" dair ihtarat yapılamayacağının gözetilmemesi,

5) Sanık hakkında mağdura karşı hakaret suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, ceza miktarı açısından CMUK'un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış haklarının dikkate alınmasına, 25.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.