22. Hukuk Dairesi Esas No: 2011/4446 Karar No: 2011/8010
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2011/4446 Esas 2011/8010 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2011/4446 E. , 2011/8010 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara 19. İş Mahkemesi TARİHİ : 18/02/2010 NUMARASI : 2009/1587-2010/117
Davacı vekili müvekkilinin iş sözleşmesinin davalı işverence geçerli neden olmadan feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine karar verilmesini, çalıştırılmadığı süre için en çok dört aylık ücret ve diğer hakları ile işe başlatmama tazminatının belirlenmesini istemiştir. Davalı işveren, davacının sözleşmesinin sona ermesi nedeniyle davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur. Mahkemece, davacının iş sözleşmesinin içeriğine ve şekline göre belirli nitelikte olmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir. Karar davalı işveren tarafından temyiz edilmiştir. Taraflar arasında fesih tarihi itibariyle işverence otuz veya daha fazla işçi çalıştırılıp çalıştırılmadığı ve dolayısıyla davacının iş güvencesi kapsamında kalıp kalmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18.maddesidir. 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. maddesinin birinci fıkrasına göre iş güvencesi hükümlerinden yararlanmak için otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerinde çalışmak gerekir. Aynı maddenin dördüncü fıkrasına göre işverenin aynı işkolunda birden fazla işyerinin bulunması halinde, işyerinde çalışan sayısı bu işyerlerinde çalışan toplam işçi sayısına göre belirlenir. İşçi sayısına ilişkin bu hüküm nispi emredici olduğundan, daha az işçi sayısını öngören sözleşme hükümleri geçerli kabul edilmektedir. Otuz işçi sayısının belirlenmesinde fesih bildiriminin işçiye ulaştığı tarih itibariyle belirli-belirsiz süreli, tam-kısmi süreli, daimi-mevsimlik sözleşmelerle çalışan tüm işçiler dikkate alınır. Dosya içeriğinden, işyerinde satış müdürü olarak çalışan davacının 30.10.2008 tarihinde işe girdiği ve 04.11.2009 tarihli yazılı fesih bildiriminde iş sözleşmesinin sona erdiği 04.11.2009 tarihi itibariyle hakları ödenmek suretiyle fesh edildiğinin bildirildiği anlaşılmaktadır. İşçinin 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. Maddesinin birinci fıkrasına göre iş güvencesi hükümlerinden yararlanması için işyerinde otuz veya daha fazla işçi çalıştırılıp çalıştırılmadığının resen araştırılması gerekir.Mahkemece davalı işyerinde fesih tarihinde çalışan işçi sayısı belirlenmeden esasa ilişkin değerlendirme yapılmak suretiyle karar verilmesi bozma nedenidir. SONUÇ: Açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 22.12.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.