Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2017/3014 Esas 2018/6122 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkikinin borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı tarafından borçlu hakkında genel haciz yoluyla başlatılan ilamsız icra takibine borçlunun itiraz etmesi nedeniyle alacaklının icra mahkemesine başvurarak itirazın kaldırılmasını talep ettiği, mahkemece istemin kabul edildiği, borçlunun kararı temyiz etmesi üzerine Dairemizin 20.01.2016 tarih ve 2015/24959 E. - 2016/1560 K. sayılı kararı ile takip dayanağı belgenin İİK"nun 68/1. maddesindeki belgelerden olmadığı gerekçesiyle istemin reddi gerektiği belirtilerek kararın bozulduğu, alacaklının karar düzeltme talebinin de Dairemizin 24.10.2016 tarih ve 2016/15720 E. - 2016/22065 K. sayılı kararı ile reddedildiği, mahkemece dosyanın yeni esasa kaydedilerek 22.11.2016 tarihli tensip zabtında bozma ilamına uyulup uyulmaması hususunun duruşmada dikkate alınmasına karar verildiği, 28.12.2016 tarihli ilk duruşmada ise, Dairemizin bozma ilamının okunduğu, ancak uyulup uyulmama konusunda bir karar verilmediği anlaşılmıştır.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamına uyulup uyulmadığı konusunda bir ara karar tesis edilmemesi, HUMK"un 429/2. maddesinde düzenlenen; " ... mahkeme, ... kendiliğinden tarafları duruşmaya davet edip dinledikten sonra, Yargıtayın bozma kararına uyulup uyulmayacağına karar verir" hükmü gereğince doğru bulunmamıştır.
Öte yandan; açıkça itiraz veya şikayetten vazgeçilmeksizin, borcun cebri icra tehdidi altında ödenmesi itiraz yada şikayeti konusuz kılmaz. Her dava ve şikayet, davanın açıldığı (şikayetin yapıldığı) andaki şartlara göre değerlendirilir (Hukuk Genel Kurulu’nun 2011/12-177 esas, 2011/300 karar sayılı 11.05.2011 tarihli kararı).
Somut olayda; takip konusu borç, işbu itirazın kaldırılması talebinden sonra ödenmiş ise de, borçlu temyiz dilekçesinde borcun haciz tehdidi altında ödenmiş olduğunu belirttiğinden, mahkemece, ödeme nedeniyle davanın konusuz kaldığı gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığı yönünde hüküm tesisi doğru değildir.
Bununla birlikte; alacaklının 28.12.2016 tarihli son duruşmada; "davalı hakkında yapılan icra takibinde dosya borcu tamamen kapatılmış olup, kamu zararı tahsil edilmiştir, bu nedenle takibe yapılan itirazın kaldırılması davasından karşı dava hakkımız da saklı kalmak kaydıyla vazgeçiyoruz, takip borcu ödendiğinden dava konusuz kalmıştır" şeklinde beyanda bulunduğu görülmekle, alacaklının feragat niteliğindeki bu beyanının, mahkemece davanın konusuz kalması yönünde değerlendirilmesi yerinde bulunmamıştır.
O halde mahkemece; alacaklının itirazın kaldırılması isteminin, davadan feragat nedeniyle reddi gerekirken yerinde olmayan gerekçe ile konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığı yönünde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ : Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 08/06/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.