MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, dava dışı işçi ...’nun müvekkili idarece yapılan ihaleler sonucu yüklenici olarak işi üstlenen davalının elemanı olarak çalıştığını, anılan işçi tarafından müvekkili aleyhine işçilik alacaklarının tahsili için dava açıldığını, iş mahkemesinde açılmış olan davanın kabul edildiğini, başlatılan icra takibi üzerine 12.03.2014 tarihinde 5.738,71 TL icra dosyasına ödendiğini ileri sürerek, 5.738,71 TL’nin davalıdan rücuen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, dava dışı işçinin çalışmasının 01/01/2006-01/04/2010 tarihleri arasındra 4 yıl 3 ay olduğu, aynı iş yerine ait temizl hizmetlerinin yine ihale yolu ile 01/01/2010 tarihinde davalı işverene verildiği, dolayısıyla dava dışı işçinin davacı ile davalı arasındaki sözleşme süresi içerisinde 01/01/2010 tarihinden işten ayrıldığı 01/04/2010 tarihine kadar 3 ay davalı şirket işverenin bünyesinde çalıştığının anlaşıldığı, davacı tarafından ödenen toplam miktarın 5.738,71 TL olduğu dikkate alındığında, iş bu miktardan dava dışı işçinin toplam kıdem tazminatını 3 aylık çalışmasının toplam kıdem tazminatına oranın 1/17 olarak hesaplandığında davalının sorumlu olduğu miktarın 337,57 TL olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Yasası"nın 13/j maddesi gereğince davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 30.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.