6. Ceza Dairesi Esas No: 2018/1115 Karar No: 2021/479 Karar Tarihi: 20.01.2021
Nitelikli yağma - kasten yaralama - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/1115 Esas 2021/479 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir yağma ve kasten yaralama suçuyla ilgili davada yerel mahkemenin kararını inceledi. Kararda, bir mağdura telefonsuz yürümesini söyleyen ve sonra mağduru darp eden sanıklar hakkında verilen cezaların doğru olduğu, ancak bazı sanıklar hakkında verilen mahkumiyet, beraat ve düşme kararlarının eksik veya yanlış olduğu belirtildi. Ayrıca, bir sanığın ölmesi nedeniyle uygulanacak kanun maddeleri hakkında da değerlendirme yapıldı. Kanun maddeleri: TCK'nın 64/1. maddesi.
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair hükme karşı katılan vekilinin suç vasfına yönelik temyiz itirazlarının ve sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen düşme; sanıklar ... ve ... hakkında yağma suçundan verilen beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde: 1)Telefonuyla konuşarak evine gitmekte olan katılan ...’un yanına yaklaşan araçta bulunan sanık ...’nın katılana “o telefonu kapat yavşak yavşak gülme” dediği, katılanın “abi hayırdır birine mi benzettin?” demesi üzerine sanık ...’nın araçtan inip “o telefonu vereceksin” deyip diğer sanıklar ... ve ...’ın da araçtan inerek katılanın yanına geldikleri, sanık ...’ın “amcam istiyorsa o telefonu vereceksin” diyerek tüm sanıkların mağduru darp ettikleri, bir süre sonra katılanın, sanıklara 280 TL parasını vererek “telefonunu almamalarını” söylediği ancak sanıkların parayı alarak katılanı dövmeye devam edip telefonu almaya çalıştıkları, olayda; sanıklar .... ve ...’ın yağma suçundan mahkumiyetleri yerine kanıtların takdirinde yanılgıya düşülerek yerinde ve yeterli olmayan gerekçeyle sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, sanıklar ...ve...’ın ise beraatlerine karar verilmesi, 2) Sanık ...’ın hükümden sonra 17/10/2016 tarihinde vefat ettiğinin UYAP sisteminden alınan nüfus kaydından anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK’nın 64/1. maddesinin uygulama olanağının değerlendirilmesi zorunluluğu, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle kısmen tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 20/01/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.