MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde katılanın, kendisine ait daireyi emlakçılık yapan sanık vasıtasıyla satılığa çıkardığı, ancak taraflar arasında meydana gelen ihtilaf nedeniyle katılanın dairesini satmaktan vazgeçtiği, olay tarihinde katılanın yanında eşi ile birlikte sanığın dükkanına giderek bu durumu kendisine bildirmesi üzerine sanığın katılana hitaben sen beni tanımıyorsun, ben seni Ankara"da yaşatmam dediği ve daha sonra katılanın kapısına zarar vermek suretiyle tehdit ve mala zarar verme suçlarını işlediği iddia olunan somut olayda;
1-Tehdit suçundan gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; öncelikle sanığın savunma dilekçesinde olaya ilişkin tanık olduğu belirttiği ..., ... ve ..."nin duruşmaya çağrılarak beyanına başvurulması ve toplanan tüm delillerin sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdirinin gerektiği gözetilmeden eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm verilmesi,
2- Mala zarar verme suçu yönünden ise olay tarihinde katılanında beyanında belirttiği üzere telefonlarını kapatması nedeniyle kendisine ulaşılamadığı, bu nedenle sanığın satılık ev konusunu konuşmak üzere katılana ulaşmak maksadıyla katılanın ikamet ettiği apartmana gelerek apartman yöneticisi ..."den katılanın telefonunu sorduğu, daha sonrada apartmandan ayrıldığı, sanığın inkara dayalı savunması ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı deliller elde edilemediğinden mala zarar verme suçundan beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre;
3- Sanığın yargılama sürecindeki davranışları olumlu kabul edilerek TCK 51. maddesi uyarınca cezasının ertelenmesine karşılık, sanığın kişiliği, sosyal durumuyla yargılama sürecindeki davranışları olumsuz değerlendirilerek aynı kanunun 62. maddesinin uygulanmasına yer olmadığı karar verilerek hükümde çelişki oluşturulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.06.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.