Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6003 Esas 2019/5772 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6003
Karar No: 2019/5772
Karar Tarihi: 27.06.2019

Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6003 Esas 2019/5772 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın 25.10.2009 tarihinde sahte fatura kullanması suçundan mahkumiyet kararı verdi. Sanığın aynı takvim yılında birden fazla sahte fatura kullandığı kabul edildi, ancak zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmedi. Sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanması gerektiği belirlendi. Hukuki işlemlerin doğru bir şekilde yapıldığı ve fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiği tespit edildi. Kanun maddeleri olarak TCK'nin 43/1. maddesi ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi değerlendirildi.

11. Ceza Dairesi 2016/6003 E. , 2019/5772 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gerekçeli karar başlığında “2012” şeklinde yanlış suç tarihinin, sahte olduğu iddia olunan faturaların KDV indiriminde kullanılması nedeniyle, “25.10.2009” olarak Mahkeme tarafından düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Aynı takvim yılında birden fazla sahte fatura kullandığı kabul edilen sanık hakkında, TCK"nin 43/1. maddesindeki zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan, sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 K. sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, fiile uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümde eleştiri dışında bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA, 27.06.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.