Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 22/3, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
1-Adli Tıp Kurumunun bilimsel verilere dayanarak oluşturduğu görüşlere ve Dairemizin yerleşmiş uygulamalarına göre, 100 promilden fazla alkol miktarı güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracağından, bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğinin kabul edildiği, Adli Tıp uygulamalarına göre kişiden kişiye farklılık göstermekle birlikte alkol oranının her saat ortalama 0,15 promil azaldığının kabulünün gerekeceği;
Olay tarihinde saat 16:35 sıralarında gece vakti, yerleşim yerinde bölünmüş yolda temyiz dışı katılan sanık ..., idaresindeki otomobil ile seyir halindeyken dönel kavşağa geldiğinde seyrine göre sağ taraftan kavşağa kontrolsüz bir şekilde giren sanığın idaresindeki otomobilin sol arka kısmına fren tedbirine rağmen çarpması sonucu katılan sanık ve aracındaki 3 yolcunun basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı olayda; sanığın olaydan yaklaşık 70 dakika sonra yapılan alkol muayenesine göre 0,78 promil alkollü olduğu dikkate alındığında, olay anında yaklaşık 0,95 promil olduğu anlaşılan sanığın savunmasının aksine, almış olduğu alkolün verdiği etki ile emniyetli bir şekilde araç kullanamayacak olmasına rağmen araç kullandığına dair dosyaya yansıyan ve itibar edilir nitelikte bir delil bulunmadığı gözetilerek, eylemi basit taksir ile işlediğinin kabulü ve sanık hakkında TCK"nın 22/3. maddesi uygulanmaksızın bir hüküm kurulması gerekirken, eylemin bilinçli taksirle işlendiği şeklindeki kabule dayalı olarak sanık hakkında yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki” gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi ile kusur durumunun “taksir” yerine “kast” olarak belirtilmesi,
3-Olay tarihinde sürücü belgesiz olan ve UYAP"tan yapılan sorgulamada ehliyeti bulunmayan sanık hakkında, TCK"nın 53/6. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi,
4-Kabule göre de sanık hakkında tayin edilen temel cezanın bilinçli taksirle artırılması sırasında, bilinçli taksir oluşturan ihlalin yalnızca sanığın alkollü araç kullanmasından ibaret olduğu, sürücü belgesiz sanığın araç kullanmayı bilmediğine ilişkin bir delil ve iddianın bulunmadığı, hız sınırını 2 katından fazla aştığına ilişkin bir tespitin de dosya içerisinde yer almadığı anlaşıldığından TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca temel cezanın 1/3 oranı yerine, 1/2 oranında artırılmak suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 06.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.