Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/20572 Esas 2018/1190 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/20572
Karar No: 2018/1190
Karar Tarihi: 24.01.2018

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/20572 Esas 2018/1190 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti, bakiye yemek ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesini talep etmiştir. Yerel mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Temyiz edilen kararda, davacının iş sözleşmesini haklı olarak feshettiği ve işçilik alacaklarının ödenmemesi nedeniyle fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yemek ücreti farkı alacaklarının kabul edileceği ancak hafta tatili ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının reddedileceği belirtilmiştir. Mahkeme, davacının belirttiği haklı feshe dayalı olarak fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarını tanık ile ispatladığı ancak tanıkların aynı işyerinde beraber çalışan ve doğrudan menfaat birliği içinde olan kişiler olduğu için tanıklık beyanlarına itibar edilemeyeceği, başka bir delil sunulmadığı için davacının talep ettiği diğer alacaklarının reddedilmesi gerektiğine karar vermiştir.
Kanun Maddeleri:
HUMK.nun 438. Maddesi: Duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verme yetkisi.
9. Hukuk Dairesi         2015/20572 E.  ,  2018/1190 K.

    "İçtihat Metni"

    .....

    DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti, bakiye yemek ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
    Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK.nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


    Y A R G I T A Y K A R A R I

    A) Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı, şoför olarak çalıştığını, davacının işçilik alacaklarının ödenmemesi nedeniyle davalıya ihtarname gönderildiğini iddia ederek kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yıllık ücretli izin, bakiye yemek ücretinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
    B) Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı, davacının iş sözleşmesinin devamsızlık nedeniyle feshedildiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
    C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
    Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    D) Temyiz:
    Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
    E) Gerekçe:
    Davacı işçi iş akdini alacakları ödenmediği için haklı olarak feshettiğini iddia ederek fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ücreti,hafta tatili, yemek farkı ve bunlara bağlı olarak kıdem tazminatı talep etmiştir.
    Davalı işveren devamsızlık savunmasında bulunmuştur.
    Mahkemece davacının fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ve bunlara bağlı olarak kıdem tazminatı alacakları hüküm altına alınmış hafta tatili talebi ve yıllık ücretili izin alacağı reddedilmiştir.
    Davacı haklı feshe dayalı olarak belirttiği fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ücret alacaklarının ödenmemesi iddiasını tanık ile ispatlamıştır. Aynı gün temyiz incelemesi yapılan dava dosyalarında davacıların birbirlerine tanık oldukları(2015/4898 E., 2015/34583 E., 36420 E.,) ve hesaplamaların tanık beyanlarına dayanılarak yapıldığı anlaşılmıştır.

    Davacılar aynı işyerinde beraber çalışan ve aynı sebeple hak talep eden kişiler olup doğrudan doğruya menfaat birliği içerisindedirler. Bu nedenle tanıklık beyanlarına itibar edilemez. Başkaca delilde sunulmamıştır. Bu nedenle davacının ispatlanamayan fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yemek ücreti farkı alacakları ile bu alacaklara bağlı kıdem tazminatının reddi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    F) Sonuç:
    Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


    ......

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.