Defter ve belgeleri gizlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6863 Esas 2019/5766 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6863
Karar No: 2019/5766
Karar Tarihi: 27.06.2019

Defter ve belgeleri gizlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6863 Esas 2019/5766 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın Vergi Denetim Kurulu Başkanlığı tarafından istenen defter ve belgeleri gizlediği suçlamasıyla mahkemeye çıktığı belirtiliyor. Ancak, mahkeme sanığın beraatına karar vermiş. Buna sebep olarak da, sanığın yükümlülüğünü yerine getirmediği kanıtlanan bir işletme defterinin mücbir sebep olmaksızın yasal süresinde ibraz edilmediği tespit edilmiş ve savunmanın kastı ortadan kaldıran bir nedene dayanmadığı belirtilmiş. Kararın yasaya aykırı olduğu ve mahkûmiyet yerine yetersiz gerekçeyle beraat kararı verildiği gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiş.
Detaylı kanun maddeleri şöyle:
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi

11. Ceza Dairesi 2016/6863 E. , 2019/5766 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belgeleri gizlemek
HÜKÜM : Beraat

İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının 17.04.2012 tarih ve 2012/20355 sayılı iddianamesinde, Vergi Denetim Kurulu Başkanlığının 27.06.2012 tarih ve 2012-A-179/14 sayılı vergi suçu raporuna atıf yapılması nedeniyle, sanık hakkında “2007 ve 2008 takvim yıllarına ait yasal defter ve belgeleri gizleme” suçundan kamu davası açıldığı kabul edilerek inceleme yapılmıştır.
Vergi incelemesi için istenen defter ve belgeleri saklama ve vergi incelemesi amacıyla istendiğinde ibraz yükümlülüğünün sanığa ait olması, noter tasdik kayıtları ile varlığı sabit olan 2007 takvim yılına ait işletme defterinin mücbir sebep olmaksızın yasal süresinde ibraz edilmediğinin ve savunmanın kastı ortadan kaldıran bir nedene dayanmadığının anlaşılması karşısında; yüklenen suçun unsurları itibarıyla oluştuğu gözetilmeden, sanık hakkında mahkûmiyet yerine yetersiz gerekçeyle beraat hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 27.06.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.