Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2017/7991 Esas 2019/4619 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I


Davacı vekili; mülkiyeti 22/04/2010 tarihine kadar davacı kuruma ait olan taşınmazın 01/07/2007 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile davalıya kiralandığını, kira sözleşmesinde "Kiracı her yıl Maliye Bakanlığınca yayınlanan 213 sayılı Vergi Usul Kanununda belirtilen orandan aşağı olmamak üzere piyasa rayicine göre bulunacak kira atışlarını itirazsız kabul eder" şeklinde düzenleme bulunduğunu, buna göre 01/07/2009 - 30/06/2010 dönemi 30.418,00TL olarak belirlendiğini, davalıdan ihtarname ile 01/07/2009 tarihinden itibaren bu bedel üzerinden ödemelerin yapılmasının istendiğini, davalının kira bedellerini ödemediğini, bir önceki kira bedeli 26.450,00TL üzerinden davalıya karşı icra takibinde bulunduğunu, 01/07/2009 ile gayrimenkulün devredildiği 21/04/2010 tarihine kadar davalıdan aylık 3.968,00 TL kira farkı alacağı olduğunu ileri sürerek, fazlaya dair talep ve dava hakları saklı kalmak kaydıyla toplam 36.902,30TL kira farkı alacağının ait olduğu ayın 6.gününden itibaren işleyecek gecikme zammı ve toplam gecikme cezası ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; bilirkişi raporu doğrultusunda aylık kira bedeli farkının 1.446,81 TL olduğu belirlenerek davanın kısmen kabulü ile 01.07.2009 - 30.06.2010 tarihleri arasına tekabül eden toplam 14.082,28TL kira farkı alacağının ait olduğu her ayın 6. gününden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş, hüküm süresi içerisinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Davacı bu davasında 01.07.2009-30.06.2010 tarihleri arasındaki döneme ilişkin olarak ödenmeyen kira farkı alacaklarının her bir ayın 6. gününden itibaren işleyecek gecikme zammı ve gecikme cezası ile birlikte tahsilini istemiştir. Davada dayanılan ve taraflar arasında düzenlenmiş bulunan sözleşmenin 4. maddesinde de süresinde ödenmeyen kira bedelleri için 506 sayılı yasanın 80. maddesi gereğince gecikme cezası ve gecikme zammı uygulanacağı yazılıdır. Sözleşme hükümleri tarafları ve mahkemeyi bağlar. Mahkemenin sözleşmenin bu hükmünü gözardı ederek kira farkı alacakları için yasal faiz uygulaması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
SONUÇ; Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere,16/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.