İcrai davranışla görevi kötüye kullanmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/712 Esas 2020/982 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/712
Karar No: 2020/982
Karar Tarihi: 09.09.2020

İcrai davranışla görevi kötüye kullanmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/712 Esas 2020/982 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, Osmaniye 2. İcra Müdürlüğü tarafından alacaklı olan sigorta şirketinin borcunu tahsil ederken aynı borcu diğer bir icra dosyasından tahsil ettiği için kamu zararına sebep olduğu suçuyla yargılanmıştır. Ancak mahkeme, sanığın suçu nitelikli dolandırıcılık suçu olarak değerlendirip cezasını 5 ay hapis olarak belirlemiş ve bu cezanın ertelenmesine karar vermiştir. Ancak temyiz incelemesi sonucunda, mahkemenin sanığın suçunu doğru şekilde değerlendiremediği, bazı kanun maddelerinin yanlış uygulandığı ve eksik inceleme yapıldığı gerekçesiyle hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir. Hükümlerin bozulmasına neden olan yanlış uygulamalar şöyledir:
1) Sanık, suçun neden olduğu kamu zararını karşılamayı kabul etmediği için CMK'nın 231. maddesinin uygulanmasına yer verilmiş, ancak sanığa bu konuda soru yöneltilmemiştir.
2) Sanık, cezasını hafifletici nedenlerle indirmek için başvuruda bulunmuştur, ancak bu talebi dikkate alınmamıştır.
3) Sanığın cezası ertelenirken, hak yoksunluklarına hükmedilmesi TCK'nın 53/4. maddesine aykırıdır.
4) Suçun işleniş biçimi, TCK'nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkilerin kötüye kullanılması olarak kabul edil

9. Ceza Dairesi 2020/712 E. , 2020/982 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : İcrai davranışla görevi kötüye kullanmak
Hüküm : TCK"nın 257/1, 62/1, 53/1, 51/1-3.maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezasının ertelenmesi

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Müşteki kurum vekilinin 06/08/2015 tarihli dilekçesi ile davaya katılmak istediği, yerel mahkemece katılma kararı verilmemiş ise de; temyiz dilekçesinin içeriği ve CMK"nın 237/2. maddeleri gereğince müştekinin kamu davasına katılan, müşteki vekilinin de katılan vekili sıfatıyla kabulüne, gereği düşünüldü;
Sanık Avukatın Osmaniye 2. İcra Müdürlüğü"nün 2008/4108 sayılı ilamlı icra dosyasından dayanak mahkeme ilamına göre müşterek ve müteselsilen borçlulardan ... Sigorta AŞ. tarafından icra dosyasına yapılan 54.097,00 TL ödemeyi tahsil ettiği, aynı ilama dayalı Osmaniye 2. İcra Müdürlüğü"nün 2009/2426 sayılı dosyasında önceki dosyadan yapılan tahsilatı bildirmeden müştereken ve müteselsilen borçlu katılan ... Bakanlığı"ndan mükerrer tahsilat yaptığı şeklinde gerçekleşen sanığın eyleminin TCK"nın 158/d-e maddelerindeki kamu kurumunu aracı kullanmak suretiyle kamu kurumunun zararına olarak nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmayacağı da denetime olanak verecek şekilde karar yerinde tartışılmadan, eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
1) Yargılama sırasında zararı karşılamayı kabul edip etmediği sanığa sorulmadan hakkında “kamu zararını karşılamadığı” gerekçesiyle CMK’nın 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2) Sanık müdafiinin 22.12.2015 tarihli son oturumda lehe hükümlerin uygulanmasını talep etmiş olması karşısında, sanık hakkında verilen kısa süreli hapis cezası, sanığın kişiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlığa ve suçun işlenmesindeki özelliklere göre TCK"nın 50. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunda olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi,
3) Tayin olunan kısa süreli hapis cezası ertelenmesine rağmen sanık hakkında TCK"nın 53.maddesi gereğince hak yoksunluklarına hükmolunması suretiyle TCK"nın 53/4.maddesine aykırı davranılması,
4) Suçun 5237 sayılı TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkilerin kötüye kullanılması suretiyle işlendiği kabul edilmesine rağmen, sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. madde ve fıkrası gereğince cezanın infazından sonra başlamak üzere, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 maddeleri uyarınca BOZULMASINA 09/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.